White-crowned pigeon

Białogłowa gołębica jest wyrazistym członkiem rodziny gołębiowatych (Columbidae). Można ją spotkać głównie na Bahamach, Kubie, Jamajce i Antigui. Przyciągała uwagę przyrodników przez wieki, a John Ray, Hans Sloane i Mark Catesby dokumentowali jej obecność już w XVIII wieku. Karol Linneusz jako pierwszy sklasyfikował tego ptaka jako Columba leucocephala w 10. wydaniu Systema Naturae. Później Ludwig Reichenbach umieścił go w rodzaju Patagioenas. Co ciekawe, ten gatunek jest monotypowy, co oznacza, że nie uznaje się żadnych podgatunków.

Pod względem wyglądu białogłowa gołębica jest dość charakterystyczna. Ma od 29 do 35 cm długości, rozpiętość skrzydeł od 48 do 59 cm oraz waży od 150 do 301 gramów. Jej upierzenie jest eleganckie – od szaro-niebieskiego do niemal czarnego, z iryzującą plamą na karku, która pięknie błyszczy w odpowiednim oświetleniu. Jeśli kiedykolwiek usłyszysz głośne, głębokie "coo-cura-coo" lub "coo-croo", możesz być w obecności jednego z tych ptaków!

Te gołębie zamieszkują głównie przybrzeżne lasy namorzynowe, gdzie rozmnażają się i znajdują swoje ulubione pożywienie – owoce oraz nasiona. Niestety, ich siedliska są zagrożone przez wylesianie, a polowania stanowią znaczące ryzyko dla ich populacji. Są również podatne na kolizje z obiektami stworzonymi przez człowieka oraz na działanie pestycydów.

Białogłowa gołębica obecnie stoi w obliczu poważnych wyzwań. Jej status ochronny jest zagrożony z powodu trwającej utraty siedlisk i polowań. Niemniej jednak, podejmowane są działania mające na celu ochronę tych pięknych ptaków i ich naturalnych środowisk, aby zapewnić, że będą mogły nadal prosperować na wolności.