Luangwa Bridge

Most Luangwa jest jedynym dużym mostem i głównym wyzwaniem inżynieryjnym na Great East Road w Zambii, przecinającym dolny bieg rzeki Luangwa w miejscu, gdzie wpływa ona z doliny Luangwa Rift Valley do doliny Zambezi.

Rzeka na tym obszarze ma szerokość 250-400 m i chociaż w porze suchej może ograniczać się do płytkiego koryta wijącego się po piaszczystych łachach, to pod koniec pory deszczowej każdy most musi być w stanie wytrzymać głęboką i szybko płynącą powódź o pełnej szerokości. Droga Great East Road przez większość swojej długości biegnie na działach wodnych położonych na wysokości około 1000 m, ale rzeka znajduje się na wysokości 390 m na dnie doliny. Na podejściach do mostu trzeba pokonać strome, nierówne zbocza i głębokie wąwozy porośnięte lasem lub gęstym buszem. Obszar ten jest odległy i oddalony o około 250 km od najbliższego miasta Lusaka.

Pierwszy Most Luangwy został zbudowany w czasach kolonialnych Zambii w 1932 roku jako wąski, szeroki, 300-metrowy, stalowo-żelbetowy pomost na betonowych filarach i kolumnach, finansowany, podobnie jak Most Chirundu i Most Beit, przez Beit Trust. Bliskość Mozambiku i Rodezji, a także status jedynego punktu dostępu do Prowincji Wschodniej Zambii na terenie kraju sprawiają, że jest on strategicznie zagrożony w przypadku jakiegokolwiek konfliktu. Po uzyskaniu przez Zambię niepodległości w 1964 r. prezydent Kenneth Kaunda, wspierając bojowników o wolność w sąsiednich krajach, w odwecie zniszczył most.

Drugi Most Luangwy został zbudowany w szybkim tempie powyżej pierwszego, przy wsparciu Wielkiej Brytanii, która była kolonialną potęgą w Zambii. Jest to most wantowy zaprojektowany przez firmę Freeman Fox & Partners, a zbudowany przez firmę Redpath Dorman Long. Posiada zespolony stalowo-żelbetowy pomost o szerokości 9,8 m, dwa stalowe pylony w kształcie litery H o wysokości 42 m na dwóch żelbetowych filarach oraz stalowe kable. Rozpiętość przęsła głównego wynosi 222 m, a przęseł dojazdowych - po 40 m.

W 1979 r. wojsko Zimbabwe-Rhodezji zniszczyło most, a także mosty drogowy i kolejowy w Chambeshi, aby powstrzymać planowaną inwazję Ludowej Armii Rewolucyjnej Zimbabwe na swój kraj.

Po kolejnych dwóch dekadach użytkowania most został wyremontowany w ramach projektu Agencji Krajowego Funduszu Drogowego finansowanego z pomocy duńskiej.