Żuraw koralowy

Koronnik długodzioby to majestatyczny ptak pochodzący z Afryki, żyjący na terenach leżących na południe od Sahary. Czasami jest klasyfikowany w osobnym rodzaju zwanym Bugeranus. Ptak ten został po raz pierwszy opisany przez Johanna Friedricha Gmelina w 1789 roku. Choć kiedyś posiadał własny rodzaj, badania molekularne z 2010 roku przeklasyfikowały go do rodzaju Grus. Warto zauważyć, że koronnik długodzioby jest gatunkiem monotypowym, co oznacza brak uznanych podgatunków.

Pod względem wyglądu koronnik długodzioby wyróżnia się swoją majestatyczną posturą. Jest największym żurawiem w Afryce i drugim najwyższym na świecie, zaraz po żurawiu indyjskim. Te ptaki mają imponującą rozpiętość skrzydeł, która waha się od 230 do 260 cm, i ważą od 6,4 do 9 kg. Charakteryzują się efektownym wyglądem z popielatoszarym grzbietem i skrzydłami, czarną piersią i ogonem oraz białą głową z czerwonymi wstawkami na skórze i koralikami. Młode osobniki mają natomiast płowe upierzenie.

Koronnik długodzioby występuje w jedenastu krajach Afryki Subsaharyjskiej, z największymi populacjami w Zambii i Botswanie. Preferuje mokradła z roślinnością turzycową, a jego dieta składa się głównie z roślin wodnych, owadów oraz czasem małych zwierząt. Te żurawie są znane ze swoich sezonowych migracji, które zależą od warunków wodnych, i żerują oportunistycznie.

Sezon lęgowy zazwyczaj rozpoczyna się około kwietnia, a gniazda budowane są w pobliżu bagien. Koronnik długodzioby składa zazwyczaj średnio około 1,6 jaj, a okres inkubacji trwa dość długo, od 33 do 36 dni. Niestety, te piękne ptaki stoją w obliczu wielu zagrożeń, takich jak niszczenie siedlisk, zakłócenia ze strony ludzi, kolizje z liniami energetycznymi i nielegalne zbieranie. Są one sklasyfikowane jako narażone na wyginięcie na Czerwonej Liście IUCN i są chronione na mocy Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji (AEWA).