Fakty o: Diceros bicornis occidentalis
Diceros bicornis occidentalis – jeden z podgatunków nosorożca czarnego. Mammal Species of the World wymienia nazwę D. B. occidentalis jako synonim podgatunku Diceros bicornis minor. W 2012 roku Colin Groves i Peter Grubb, a autorzy publikacji „Ungulate Taxonomy” wskazali na znaczne różnice między D. B. occidentalis, a przedstawicielami populacji zamieszkujących w północnej Namibii i południowej Angoli i zaproponowali przywrócenie istniejącego w przeszłości statusu D. B. occidentalis jako odrębnego podgatunku.
Taksonomia
Diceros bicornis occidentalis bywa mylony z dwoma innymi podgatunkami: wymarłym Diceros bicornis bicornis i krytycznie zagrożonym Diceros bicornis minor. Jednak populacje zamieszkujące obszary suche północnej Namibii i południowo-zachodniej Angoli różnią się od swoich krewniaków. Zdaniem Colina Grovesa i Petera Grubba tworzą oddzielne podgatunki.
Pierwszy okaz został schwytany w 1914 roku w pobliżu rzeki Kunene i przetransportowany do Tierpark Hagenbeck w Niemczech. Był to 16-miesięczny samiec. Nosorożec padł 15 października 1916 roku. Jego szkielet został przewieziony do Zoologisches Museum Hamburg, gdzie został opisany przez zoologa Ludwiga Zukowsky'ego. Zwierzę zostało wzięte za nowy gatunek i zostało nazwane Opsiceros occidentalis. Opsiceros to nieprawidłowy synonim rodzaju Diceros.
Opis
Tak jak u przedstawicieli wszystkich podgatunków, nosorożce czarne Diceros bicornis occidentalis mają wąską wargę górną, służącą do zrywania gałęzi. Z wyglądu przypomina inne podgatunki nosorożca czarnego, najważniejsze różnice występują w budowie czaszki i uzębieniu. Rozmiar i budowa przedniego rogu to cecha osobnicza. Reprezentanci gatunku D. b. occidentalis preferują suchy klimat, zamieszkuje głównie sawanny.
Populacja i zagrożenia
Dawniej przedstaciciele D. b. occidentalis zamieszkiwali Angolę i Namibię, ale ich zasięg został zmniejszony. 4 osobniki zostały przewiezione z Angoli do RPA. Populacja wzrosła do 1920 osobników w 2010 roku, 55,8% z nich to osobniki dorosłe. Głównym zagrożeniem dla tego podgatunku nosorożca czarnego jest kłusownictwo.
Mozambik