Bilbil białouchy

Białouchy bilbil, znany również jako bilbil białolicy, to uroczy ptak pochodzący z południowo-zachodniej Azji, występujący od Indii po Półwysep Arabski. Początkowo sklasyfikowany w rodzaju Ixos, obecnie jest zaliczany do grupy nadgatunkowej, która obejmuje m.in. bilbila himalajskiego, bilbila białospektaklowego, bilbila czerwonookiego, bilbila przylądkowego oraz bilbila pospolitego. Niektórzy eksperci uznawali białouchego bilbila nawet za podgatunek bilbila himalajskiego.

W Iranie ptak ten nazywany jest pieszczotliwie „bilbilem Teheranu”. Istnieją dwie uznane podgatunki: bilbil białolicy arabski (P. l. mesopotamia), występujący w północno-wschodniej Arabii, południowym Iraku i południowo-zachodnim Iranie, oraz P. l. leucotis, zamieszkujący południowy Iran, południowy Afganistan, Pakistan i północno-zachodnie Indie.

Białouchy bilbil jest bardzo podobny do bilbila himalajskiego, ale posiada kilka charakterystycznych cech. Jest mniejszy, nie ma czuba i charakteryzuje się większą białą plamą na policzku oraz jasnym, nagim pierścieniem wokół oka. Samce i samice wyglądają niemal identycznie. Preferują siedliska takie jak zarośla, ogrody i mangrowce, a ich głównym pokarmem są owoce i owady. Rozmnażają się zazwyczaj od marca do czerwca, często spotykane są w parach lub małych grupach. Jednym z ich ulubionych przysmaków są owoce krzewu Meswak.