Czajka indyjska

Czerwonołuska czajka to fascynujący ptak naziemny z rodziny siewkowatych (Charadriidae), łatwo rozpoznawalny dzięki swoim głośnym, charakterystycznym odgłosom alarmowym. Te dźwięki często ostrzegają inne ptaki przed zbliżającymi się zagrożeniami. Zazwyczaj można je spotkać w parach lub małych grupach w pobliżu wody, a w okresie niegniazdowania mogą gromadzić się w większe stada. Gniazdują na ziemi, składając doskonale zamaskowane jaja i zaciekle broniąc swoje młode przed drapieżnikami.

Po raz pierwszy opisana przez Georges-Louis Leclerc, hrabiego de Buffon, w 1781 roku, czerwonołuska czajka przeszła kilka rewizji taksonomicznych. Obecnie wyróżnia się cztery podgatunki, obejmujące różne obszary występowania. Ptaki te są znane ze swojego efektownego wyglądu i unikalnych wokalizacji, zwłaszcza ich hałaśliwego odgłosu "did-he-do-it". Doskonale czują się na dobrze nawodnionych otwartych terenach, gdzie często można usłyszeć ich głośne wołania.

Czerwonołuska czajka gniazduje w całej Azji Południowej oraz części Azji Południowo-Wschodniej, wykazując zróżnicowane wzorce rozmieszczenia i zachowania migracyjne. Chociaż są dość liczne w Azji Południowej, ich populacje maleją w zachodnich częściach ich zasięgu. Sezon lęgowy trwa od marca do sierpnia i obejmuje zaloty samców, które nadymają pióra i prezentują inne zachowania mające na celu przyciągnięcie samic. Ich gniazda są mistrzowsko zakamuflowane, a oboje rodzice dzielą obowiązki inkubacji jaj i ochrony piskląt.

Ich dieta składa się głównie z owadów i bezkręgowców, z okazjonalnym dodatkiem nasion. Ptaki te żerują głównie w ciągu dnia, angażując się także w takie zachowania jak kąpiele, czyszczenie piór i odpoczynek na ziemi lub na jednej nodze. Choć mają niewielu naturalnych drapieżników, są zręcznymi lotnikami i mogą szybko uciec w razie zagrożenia. Jednakże, są narażone na ryzyko zdrowotne związane z infekcjami pasożytniczymi.