Kormoran arabski

Kormoran sokotryjski, znany także jako kormoran socotran lub kormoran sokotrański, to zagrożony gatunek ptaka występujący wyłącznie w Zatoce Perskiej oraz wzdłuż południowo-wschodniego wybrzeża Półwyspu Arabskiego. W 2005 roku potwierdzono, że te ptaki gniazdują również na wyspach Socotra na Oceanie Indyjskim. Kormorany te są przeważnie czarne, choć ich ubarwienie może się różnić w okresie lęgowym. Osiągają około 80 centymetrów długości i są znane ze swoich imponujących umiejętności nurkowania, potrafiąc zanurzać się na dużą głębokość i pozostawać pod wodą nawet przez trzy minuty w poszukiwaniu pożywienia.

Kormorany sokotryjskie są bardzo towarzyskimi ptakami, często widywanymi w dużych stadach zarówno na lądzie, jak i na morzu. Niestety, od 2000 roku gatunek ten jest wymieniony jako narażony na wyginięcie na Czerwonej Liście IUCN. Główne przyczyny ich spadku liczebności to rozwój wybrzeży, zakłócenia spowodowane przez człowieka oraz zanieczyszczenie mórz w pobliżu ich miejsc lęgowych. Obecnie światowa populacja szacowana jest na około 110 tysięcy par lęgowych, co przekłada się na około 330 tysięcy do 500 tysięcy osobników. Jedynym chronionym miejscem lęgowym w Zatoce Perskiej są wyspy Hawar w Bahrajnie, które są objęte ochroną na mocy Konwencji Ramsarskiej dotyczącej ochrony obszarów wodno-błotnych.

Trwają wysiłki na rzecz ochrony kormorana sokotryjskiego. Na przykład w 2012 roku w Abu Zabi zarejestrowano prawie 12 tysięcy par lęgowych. Ponadto gatunek ten jest objęty porozumieniem AEWA (Agreement on the Conservation of African-Eurasian Migratory Waterbirds), które ma na celu ochronę wędrownych ptaków wodnych i ich siedlisk. Pomimo trudności, podejmowane są intensywne działania mające na celu zapobieżenie dalszemu spadkowi liczebności tego unikalnego gatunku ptaka.