Kajman żakare

Kajman okularowy Yacare, znany również jako kajman jacare, jest gatunkiem krokodyla występującym w Argentynie, Boliwii, Brazylii oraz Paragwaju. Samce zazwyczaj osiągają długość od 2 do 3 metrów, natomiast samice dorastają do około 1,4 metra. Mają brązowe ubarwienie z ciemnymi plamami. Najlepiej radzą sobie w jeziorach, rzekach i terenach podmokłych, karmiąc się głównie zwierzętami wodnymi. Rozmnażają się w porze deszczowej, a ich jaja wykluwają się około marca.

W latach 80. XX wieku populacja kajmana Yacare gwałtownie spadła z powodu polowań na ich cenną skórę. Jednak dzięki działania ochronnym ich liczba wzrosła, a obecnie szacuje się, że w samym regionie Pantanal żyje około 10 milionów osobników. Dziś kajman Yacare jest klasyfikowany jako gatunek "najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN.

Po raz pierwszy opisany przez François Marie Daudina w 1802 roku jako Crocodilus yacare, taksonomiczna relacja kajmana Yacare z innymi gatunkami pozostaje przedmiotem debat. Niektórzy eksperci uważają, że może to być podgatunek kajmana okularowego. Te średniej wielkości kajmany charakteryzują się ciemnymi oznaczeniami i charakterystycznymi pyskami z widocznymi zębami.

Ekologicznie, kajman Yacare wykazuje podobieństwa do kajmana okularowego. Zamieszkuje środowiska półwodne i głównie żywi się ślimakami, rybami oraz czasami wężami. Sezon lęgowy trwa od grudnia do lutego, a samice składają do 44 jaj. Młode są zdolne do samodzielnego poruszania się zaraz po wykluciu. Aby unikać drapieżników, takich jak czaple i bociany, ukrywają się w trawach w ciągu dnia.

Zasięg geograficzny kajmana Yacare obejmuje części Argentyny, Boliwii, Brazylii oraz Paragwaju. Chociaż kiedyś były intensywnie polowane ze względu na ich skórę, co doprowadziło do gwałtownego spadku populacji, działania ochronne umożliwiły ich odbudowę. Niemniej jednak nadal zmagają się z zagrożeniami związanymi z utratą siedlisk, turystyką oraz nielegalnymi polowaniami.

Pomimo tych wyzwań, kajman Yacare jest obecnie uznawany za gatunek "najmniejszej troski" na Czerwonej Liście IUCN. Jest również wpisany na listę gatunków zagrożonych przez Służbę Rybołówstwa i Dzikiej Przyrody Stanów Zjednoczonych oraz jest chroniony na mocy Konwencji o międzynarodowym handlu gatunkami zagrożonymi wyginięciem dzikiej fauny i flory (CITES).