Węże koralowe

Węże koralowe to fascynująca grupa węży z rodziny zdradnicowatych, występująca zarówno w Starym, jak i Nowym Świecie. W Starym Świecie można spotkać 16 gatunków w trzech rodzajach, natomiast w Nowym Świecie rozpoznano ponad 65 gatunków, również w trzech rodzajach. Badania genetyczne sugerują, że te węże prawdopodobnie pochodzą ze Starego Świata, a najstarsze linie wywodzą się z Azji.

W Ameryce Północnej węże koralowe są łatwo rozpoznawalne dzięki charakterystycznym czerwonym, żółtym/białym i czarnym pasom. Trzeba jednak zaznaczyć, że wzory kolorystyczne mogą być mylące, ponieważ niektóre niejadowite węże naśladują ten wygląd. Do popularnych gatunków północnoamerykańskich należą wąż koralowy wschodni (Micrurus fulvius), wąż koralowy teksański (Micrurus tener) i wąż koralowy sonorski (Micruroides euryxanthus). Te węże są stosunkowo małe, osiągają średnio około 90 cm długości, i są znane z tego, że są skryte, spędzając większość czasu pod ziemią lub ukryte w ściółce.

Węże koralowe mają zróżnicowaną dietę, żywiąc się mniejszymi wężami, jaszczurkami, żabami, ptakami oraz gryzoniami. Posiadają małe, puste kły, którymi dostarczają jad na tyle silny, że może sparaliżować mięśnie oddechowe. Pomimo swojej toksyczności, węże koralowe nie są agresywne i ugryzą tylko wtedy, gdy czują się zagrożone. W Stanach Zjednoczonych ukąszenia węży koralowych są dość rzadkie, odnotowuje się zaledwie 15-25 przypadków rocznie.

Węże koralowe z Nowego Świata posiadają jedne z najsilniejszych jadów wśród węży północnoamerykańskich. Jednak z powodu ich skrytego charakteru oraz rzadkiego występowania ich siedlisk, ukąszenia są rzadkie. Niestety, produkcję antytoksyny na jad węży koralowych w USA przerwano z powodu wysokich kosztów. Chociaż zagraniczni producenci wytwarzają antytoksynę, problemy z licencjonowaniem utrudniają jej dostępność w USA.

Węże koralowe ze Starego Świata występują w różnych regionach Azji, reprezentowane przez gatunki z rodzajów takich jak Calliophis, Hemibungarus oraz Sinomicrurus. W Nowym Świecie powszechne jest zjawisko mimikry, gdzie wiele niejadowitych i mniej toksycznych węży przyjmuje podobne wzory kolorystyczne do węży koralowych, aby odstraszyć drapieżniki.