Red-winged tinamou

Czerwono-skrzydły tinamou to ptak średniej wielkości, który żyje na ziemi i występuje w centralnej i wschodniej części Ameryki Południowej. Znany jest również pod innymi nazwami, takimi jak "perdiz grande", "tinamou rdzawy" i "ynambu". Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Coenraada Jacoba Temmincka w Brazylii w 1815 roku. Wyróżnia się trzy uznane podgatunki czerwono-skrzydłego tinamou.

Należący do rodziny Tinamidae, ten ptak jest wyjatkiem wśród nielotów, które generalnie charakteryzują się niezdolnością do latania. Tinamy jednak potrafią latać, chociaż nie są w tym szczególnie wybitne. Czerwono-skrzydłego tinamou łatwo rozpoznać dzięki czerwonawo-brązowym piórom na skrzydłach i czarnej koronie. Zazwyczaj waży około 830 gramów.

Ptaki te zamieszkują różnorodne środowiska, takie jak bagienne łąki, skraje lasów, suche zarośla, pastwiska, a nawet pola uprawne w kilku krajach Ameryki Południowej. Są szczególnie znane ze swoich wokalnych odgłosów i mają tendencję do największej aktywności w najgorętszej porze dnia.

Dieta czerwono-skrzydłego tinamou jest niezwykle zróżnicowana i obejmuje owady, małe zwierzęta, owoce, pędy, bulwy i cebulki. Co ciekawe, to samiec przyciąga samicę, karmiąc ją, a następnie przejmuje odpowiedzialność za wysiadywanie jaj i wychowywanie piskląt.

Pomimo bycia obiektem polowań, czerwono-skrzydły tinamou nie jest obecnie uważany za zagrożony. Jest klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski przez IUCN. Choć w gęsto zaludnionych obszarach populacja tych ptaków zmniejszyła się, ich liczba wzrosła w regionach, gdzie wylesienie stworzyło nowe odpowiednie siedliska.