Bogong moth

Ćma bogong to fascynujący nocny owad, znany ze swoich imponujących, dwukrotnych rocznych migracji do i z Alp Australijskich. Te ćmy, występujące w całej Australii, wyruszają na długie podróże dwa razy do roku. Rozmnażają się jesienią i zimą, żywiąc się roślinami pastwiskowymi. Wiosną migrują w wysokogórskie rejony, takie jak Mount Bogong, aby uciec przed upałami – proces ten nazywany jest estywacją. Jesienią wracają na tereny rozrodcze. Nazwa "bogong" pochodzi od aborygeńskiego określenia, odnoszącego się do brązowego koloru ćmy.

Ćma bogong została po raz pierwszy zidentyfikowana w 1832 roku. Występują w dwóch formach: migracyjnej i niemigracyjnej, z każdą charakteryzującą się unikalnymi zwyczajami sezonowymi. Ćmy te są zazwyczaj ciemnobrązowe, chociaż ich tylne skrzydła mogą mieć różne kolory. Głównie zamieszkują południową Australię, z terenami rozrodczymi w Nowej Południowej Walii, Queensland oraz Wiktorii. Larwy, czyli gąsienice ćmy bogong, żywią się roślinami pastwiskowymi, co czasami prowadzi do uszkodzeń upraw. Gdy nadejdzie czas ucieczki przed letnim upałem, ćmy szukają chłodnych, ciemnych miejsc, takich jak jaskinie, gdzie estywują.

Cykl życia ćmy bogong obejmuje kilka etapów: składanie jaj, wylęganie, rozwój larwalny, przepoczwarczenie i migrację. Dorosłe ćmy żywią się nektarem i są znane z długodystansowych migracji, podczas których nawigują za pomocą światła i pól magnetycznych. W czasie migracji oraz estywacji, ćmy często gromadzą się w dużych grupach. Mogą także wejść w stan diapauzy, co pozwala im opóźnić rozwój w odpowiedzi na zmiany środowiskowe.

Ćmy bogong są narażone na ataki drapieżników i pasożytów, takich jak nicienie. Odgrywają także rolę w bioakumulacji arsenu w Alpach Australijskich. Niestety, ich liczba maleje, prawdopodobnie z powodu zmian klimatycznych wpływających na ich siedliska rozrodcze. Historycznie, te ćmy były ważnym źródłem pożywienia dla plemion aborygeńskich. Obecnie mogą być szkodnikami, powodującymi uszkodzenia upraw, co czasem wymaga stosowania insektycydów.

Jednym z problemów związanych z ich migracjami jest to, że silne wiatry mogą zepchnąć je z kursu, co czasami prowadzi do przypadkowych inwazji w dużych miastach. Aby zarządzać tymi inwazjami, ludzie często wyłączają światła i unikają stosowania insektycydów w obszarach miejskich. Pomimo tych wyzwań, ćma bogong pozostaje istotnym elementem ekosystemu, stanowiąc kluczowe źródło pożywienia dla innych zwierząt oraz odgrywając ważną rolę w cyklu składników odżywczych.