Brown treecreeper

Brązowy pełzacz drzewny to największy z australijskich pełzaczy drzewnych, występujący głównie w wschodniej Australii, od Cape York po Południową Australię. Te ptaki preferują lasy eukaliptusowe, unikając gęstych, krzewiastych obszarów. Należą do sześciu gatunków pełzaczy drzewnych w Australii, blisko spokrewnione z rudym i czarnoogonowym pełzaczem drzewnym. Wyróżnia się trzy uznane podgatunki, które różnią się nieco wyglądem i rozmieszczeniem.

Chociaż brązowy pełzacz drzewny jest generalnie klasyfikowany przez IUCN jako gatunek "najmniejszej troski", podgatunek victoriae jest wymieniony jako narażony w Nowej Południowej Walii. Te ptaki osiągają około 16,5 centymetra długości, mają jasnobrązowe pióra oraz charakterystyczne oznaczenia na piersiach. Ich dieta składa się głównie z mrówek, chrząszczy i larw owadów, które znajdują na ziemi i powierzchniach drzew.

Brązowe pełzacze drzewne są ptakami społecznymi, często widywanymi w parach lub małych grupach o złożonej strukturze społecznej. Są współpracującymi hodowcami, co oznacza, że koordynują wysiłki przy wychowywaniu młodych. Gniazdują w dziuplach drzew i składają nakrapiane jaja, a oboje rodzice dzielą się obowiązkami wysiadywania i karmienia. Młode samce, znane jako pomocnicy, również uczestniczą w karmieniu i utrzymaniu gniazda, co zwiększa szanse na sukces hodowlany.

Pisklęta opuszczają gniazdo po 21-26 dniach i pozostają pod opieką grupy, aż będą gotowe do samodzielności. Po zimie młode ptaki opuszczają obszar rodzinny, a samice zazwyczaj wędrują dalej niż samce w poszukiwaniu własnych terytoriów lęgowych.

Pomimo ich zdolności adaptacyjnych, brązowe pełzacze drzewne stawiają czoła zagrożeniom wynikającym z utraty siedlisk, konkurencji o miejsca lęgowe oraz zakłóceń w migracji spowodowanych wycinką i fragmentacją lasów. Podgatunek melanotus odnotował spadek liczebności w niektórych rejonach z powodu zmian w reżimach pożarowych, które wpływają na dostępność odpowiednich terenów do żerowania.