Fletówka żółtobrzucha

Australijski gwizdacz złoty, często nazywany po prostu złotym gwizdaczem, to uroczy ptak występujący w różnych siedliskach w całej Australii. Choć większość tych ptaków pozostaje na miejscu przez cały rok, niektóre migrują w zimowych miesiącach. Klasyfikacja tego gatunku jest nieco zagadkowa, ponieważ eksperci debatują, czy uznać liczne podgatunki za odrębne gatunki. Po raz pierwszy ptak ten został opisany przez Johna Lathama w 1801 roku.

Obecnie wyróżnia się sześć uznanych podgatunków australijskiego gwizdacza złotego, choć istnieją również spokrewnione gatunki, które niektórzy uważają za podgatunki. Wygląd tego ptaka różni się znacząco między samcami a samicami. Samce wyróżniają się jasnym żółtym brzuchem i karkiem, oliwkowozielonym grzbietem i skrzydłami, czarną głową z pasem na piersi oraz białym gardłem. W odróżnieniu od nich, samice mają bardziej stonowane barwy w odcieniach brązu i szarości.

Te ptaki preferują obszary zalesione i mają urozmaiconą dietę, która obejmuje jagody, owady, pająki i inne małe stawonogi. Rozmnażają się od września do stycznia, a zarówno samiec, jak i samica dzielą się zadaniami budowania gniazda i opieki nad młodymi. Ogólnie rzecz biorąc, australijski gwizdacz złoty jest dość pospolity i nie jest uważany za zagrożony, z wyjątkiem niektórych podgatunków, takich jak gwizdacz złoty z Norfolk i gwizdacz złoty z Lord Howe, które są zagrożone utratą siedlisk i fragmentacją.