Kapodziób

Gęś garbonosa to charakterystyczny ptak pochodzący z południowej Australii, nazwany na cześć wyspy Cape Barren. Po raz pierwszy został opisany przez Johna Lathama w 1801 roku, jednak jego dokładna klasyfikacja wciąż wzbudza kontrowersje. Niektórzy naukowcy zaliczają go do podrodziny gęsiowatych (Anserinae), podczas gdy inni sugerują podrodzinę kazarek (Tadorninae). Istnieje również mniejsza populacja w Australii Zachodniej, która jest uważana za podgatunek.

Te gęsi wyróżniają się szarymi piórami z czarnymi plamkami, czarnym ogonem i lotkami. Charakteryzują się różowymi nogami z czarnymi stopami. Zazwyczaj osiągają długość od 75 do 100 cm i wagę od 3 do 7 kg. W odróżnieniu od wielu innych gęsi, gęś garbonosa głównie pasie się na lądzie i rzadko pływa.

Jedną z ich unikalnych cech jest zdolność do picia słonej lub słonawej wody, co umożliwia im bytowanie na wyspach przybrzeżnych przez cały rok. Są towarzyskimi zwierzętami, często tworzącymi małe stada poza sezonem lęgowym. Zazwyczaj zamieszkują trawiaste wyspy u wybrzeży Australii, gdzie gniazdują na ziemi w koloniach. Co ciekawe, przystosowały się do żerowania na terenach rolniczych, co pomogło ich populacji odbudować się po wcześniejszych spadkach liczebności. Jeśli mają dostatecznie dużo przestrzeni, mogą również efektywnie rozmnażać się w niewoli.

Gęś garbonosa została introdukowana do kilku miejsc poza swoim rodzimym zakresem występowania, takich jak Goose Island w Australii, Christchurch w Nowej Zelandii oraz wyspa Maria w 1968 roku. Pomimo tych introdukcji, pozostaje jednym z najrzadszych gatunków gęsi na świecie, znanym z charakterystycznego wyglądu i unikalnych zachowań.