Kraskówka azjatycka

Kraskówka azjatycka – gatunek średniego ptaka z rodziny krasek. Występuje w południowych Indiach, południowo-wschodniej i wschodniej Azji, Indonezji, północnej, wschodniej i południowo-wschodniej Australii, na Nowej Gwinei, Archipelagu Bismarcka i Wyspach Salomona. Nie jest zagrożona. Wyróżnia się 10–12 podgatunków.

Wygląd

Ma dużą głowę i długie skrzydła, ogólnie jest krępa. Na końcu pomarańczowego dzioba znajduje się czarna plama. Gardło jest niebieskie, opalizujące. Od dzioba aż do karku ciągnie się czarny kolor. Poza ciemnoniebieskim, w niektórych miejscach prawie czarnym ogonem i takimi samymi lotkami z białym paskiem jest niebieska. Młode ptaki mają kolory mniej intensywne i mają żółty dziób.

Wymiary

• długość ciała: 27–32 cm
• rozpiętość skrzydeł: 51–56 cm
• masa ciała: 111–215 g

Zachowanie

Poluje w powietrzu, z czubka drzewa, zazwyczaj późnym popołudniem i wieczorem. Może czatować w parach albo sama, ale czasami gromadzi się w większych grupach w miejscach rójki owadów.

Głos

Trajkotliwe i ostre „kek-ek-ek-ek-ek-k-k-k”.

Pożywienie

Duże owady latające. Głównie chrząszcze, ale czasami świerszcze, cykady, rośliniarki i termity. Na ziemi poluje na jaszczurki.

Lęgi

Wyprowadza 1 lęg, Składa 3–5 jaj, inkubacja trwa 22–23 dni. Młode potrafią latać w wieku ok. 25 dni.

Podgatunki

Wyróżnia się od 10 do 12 podgatunków E. orientalis:

• E. o. cyanocollis Vieillot, 1819 syn. E. o. calonyx Sharpe, 1890 – Himalaje przez Chiny po południowo-wschodnią Syberię, Półwysep Koreański i Japonię; zimuje na południe od zasięgu letniego aż po Wielkie Wyspy Sundajskie.
• E. o. orientalis (Linnaeus, 1766) – południowe Himalaje do Indochin, Półwysep Malajski, Sumatra, Jawa, Borneo i Filipiny; zimuje na południe i wschód po północny Celebes i Moluki
• E. o. laetior Sharpe, 1890 – południowo-zachodnie Indie
• E. o. gigas Stresemann, 1913 – południowe Andamany
• E. o. irisi Deraniyagala, 1951 – Sri Lanka
• E. o. oberholseri Junge, 1936 – Simeulue (na północny zachód od Sumatry)
• E. o. pacificus (Latham, 1802) – Małe Wyspy Sundajskie, północna i wschodnia Australia; południowe populacje na zimę odlatują na północ aż po Nową Gwineę i archipelagi na zachód od niej (tzw. Wallacea)
• E. o. waigiouensis Elliot, 1871 – Nowa Gwinea i sąsiednie wyspy, m.in. Yapen, Karkar, Umboi, Wyspy Trobrianda, Wyspy d’Entrecasteaux, Luizjady
• E. o. crassirostris Sclater, 1869 – Archipelag Bismarcka
• E. o. solomonensis Sharpe, 1890 – Wyspy Salomona
• E. o. connectens Stresemann, 1913 – południowy Celebes, Wyspy Sula, Małe Wyspy Sundajskie

Według najnowszych badań przeprowadzonych w oparciu o sekwencjonowanie DNA do gatunku E. orientalis należałoby także zaliczyć takson uznawany obecnie przez systematyków za osobny gatunek – kraskówkę lazurową Eurystomus azureus, która zamieszkuje Moluki Północne.