Fakty o: Kurawonga zmienna
Szara wrona jest fascynującym ptakiem rodzimym dla południowej Australii, w tym Tasmanii. Należy do rzędu wróblowych i rodzaju Strepera, a jej najbliższymi krewnymi są rzeźniki oraz australijskie sroki. Dzięki ciemnemu upierzeniu z białymi plamami na spodzie ogona i skrzydłach, żółtym oczom oraz mocnemu dziobowi, szara wrona ma uderzający wygląd. Istnieje sześć uznanych podgatunków, różniących się odcieniami od łupkowoszarego do głębokiej czerni.
W przeciwieństwie do niektórych innych ptaków, szara wrona ma tendencję do pozostawania w swoim zasięgu, choć może nieco migrować zimą. Jej dieta jest zróżnicowana i obejmuje jagody, bezkręgowce, a nawet małe kręgowce. W odróżnieniu od swojej czarno-białej kuzynki, szara wrona spędza więcej czasu na ziemi, poszukując pożywienia, aniżeli w koronach drzew. Swoje gniazda buduje wysoko w drzewach, co utrudnia badaczom studiowanie jej nawyków rozrodczych. Niestety, szare wrony mają trudności z przystosowywaniem się do zmian środowiskowych spowodowanych przez działalność człowieka, co prowadzi do spadku liczebności w wielu regionach.
Szare wrony można spotkać w obszarach leśnych i zaroślach, szczególnie w suchszych regionach Australii. Poszczególne podgatunki preferują różne siedliska - niektóre żyją w wilgotniejszych lasach, inne w zaroślach mallee. Liczebność tych ptaków spadła w miejscach takich jak północna Wiktoria oraz południowo-wschodnia część Australii Południowej z powodu niszczenia siedlisk.
Jeśli chodzi o zachowanie, szara wrona jest nieco bardziej powściągliwa niż jej czarno-biała kuzynka. Najczęściej można ją spotkać w parach lub małych grupach. Ptaki te mogą być dość terytorialne i przepędzać nawet większe ptaki. Ich nawyki rozrodcze pozostają w dużej mierze tajemnicą, głównie dlatego, że ich gniazda są trudno dostępne. Szara wrona wykazuje oportunistyczne zachowania żywieniowe, spożywając różnorodne bezkręgowce, owady, małe kręgowce oraz materiały roślinne.