Pyton żółtogłowy

Pyton woma, znany również jako pyton Ramsaya, pyton piaskowy lub po prostu woma, to fascynujący gatunek węża pochodzący z Australii. Kiedyś powszechnie występował w Zachodniej Australii, jednak niestety w niektórych rejonach jego populacja drastycznie spadła. Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Williama Johna Macleaya w 1882 roku i upamiętnia australijskiego zoologa Edwarda Piersona Ramsaya. Pyton woma jest jednym z dwóch gatunków z rodzaju Aspidites, często nazywanych pytonami bezdołkowymi, ponieważ nie mają czuciowych dołków termicznych.

Dorosłe pytony woma zazwyczaj osiągają długość około 1,5 metra (około 5 stóp). Charakteryzują się wąską głową, małymi oczami oraz szerokim, nieco spłaszczonym ciałem. Ich grzbietowe łuski są małe i gładkie, a ich ubarwienie może się różnić od jasnobrązowego do niemal czarnego, często z prążkowanymi lub cętkowanymi wzorami. Są podobne pod względem wyglądu do innego gatunku z tego rodzaju, Aspidites melanocephalus. Pytony woma można spotkać w Zachodniej i centralnej Australii, w tym w regionach takich jak południowo-zachodnia Australia.

Pomimo malejącej liczby w niektórych rejonach, pyton woma jest sklasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski na Czerwonej Liście IUCN. Działania ochronne, takie jak programy hodowli w niewoli, mają na celu ochronę tego gatunku. Pytony woma są głównie nocne i polują na naziemne kręgowce, takie jak małe ssaki, ptaki naziemne i jaszczurki. Są jajorodne, co oznacza, że samice składają jaja — zazwyczaj od 5 do 20 w jednym miocie. W niewoli pytony woma są znane z bycia aktywnymi i łagodnymi, co sprawia, że są popularnymi zwierzętami domowymi wśród miłośników gadów.