Scynk krótkoogonowy

Tiliqua rugosa, znana lepiej jako scynk łuskowiec lub bobtail, to charakterystyczny, niebieskojęzyczny scynk pochodzący z Australii. Te jaszczurki są łatwo rozpoznawalne dzięki swojemu powolnemu poruszaniu się, ciężko opancerzonemu ciału i krótkim, tępo zakończonym ogonom, które wyglądają niezwykle podobnie do ich głów—sprytnemu mechanizmowi obronnemu, którego celem jest zmylenie drapieżników. Jako wszystkożercy, scynki łuskowce cieszą się zróżnicowaną dietą, obejmującą ślimaki, owady, padlinę, rośliny i kwiaty.

Scynki łuskowce występują w różnych kolorach, od ciemnobrązowego do kremowego, i dobrze prosperują w suchych oraz półsuchych regionach południowej i zachodniej Australii. Można je spotkać wygrzewające się na słońcu wzdłuż dróg lub na otwartych, oczyszczonych obszarach. Istnieją cztery uznane podgatunki T. rugosa, z których każdy ma swoje unikalne rozmieszczenie w kraju.

Dzięki swojemu łagodnemu usposobieniu i łatwości w pielęgnacji, scynki łuskowce stały się popularnymi zwierzętami domowymi. Mogą żyć dość długo, a niektóre osobniki osiągają nawet 50 lat na wolności. Te jaszczurki rozmnażają się poprzez żyworodność, co oznacza, że samice rodzą żywe młode—zazwyczaj od jednego do czterech jednocześnie. Co ciekawe, scynki łuskowce często tworzą monogamiczne pary, które pozostają razem na dłuższy czas i wykazują opiekę rodzicielską.

Badania nad zdolnościami słuchowymi T. rugosa wykazały, że są one najbardziej wrażliwe na częstotliwości około 1000 Hz. Ich nerwy słuchowe reagują na szeroki zakres częstotliwości, z maksymalną wrażliwością między 200 Hz a 4,5 kHz.