Wenus z Willendorfu

Wenus z Willendorfu to fascynująca, mała statuetka, mierząca zaledwie 11,1 centymetra wysokości, której wiek szacuje się na około 30 000 lat p.n.e. Została odkryta 7 sierpnia 1908 roku w pobliżu wioski Willendorf w Austrii. Co czyni tę figurkę jeszcze bardziej interesującą, to fakt, że została wyrzeźbiona z wapienia oolitowego, który nie występuje lokalnie, i jest pokryta czerwoną ochrą. Obecnie można oglądać ten starożytny artefakt w Naturhistorisches Museum w Wiedniu.

Eksperci umieszczają Wenus z Willendorfu w europejskim górnym paleolicie. Przez lata datowali ją na okres między 24 000 a 22 000 lat p.n.e., a niektóre nowsze szacunki sugerują, że może pochodzić z około 28 000 do 25 000 lat p.n.e. Badania z 2009 roku proponują, że może mieć nawet około 30 000 lat.

Figurka jest częścią grupy znanej jako "figury Wenus", choć niektórzy uczeni wolą nazywać ją "Kobieta z" lub "Dama z Willendorfu". Te figury są często kojarzone z symbolami płodności lub boginiami matkami ze względu na wyraźne cechy kobiece. Jednak dokładny cel i znaczenie Wenus z Willendorfu pozostają tajemnicą. Niektóre teorie sugerują, że mogła być używana jako talizman płodności, podczas gdy inne uważają, że może być autoportretem stworzonym przez kobietę tamtych czasów.

Jednym z ciekawych aspektów figurki jest brak cech twarzy, podczas gdy uwaga skupia się na częściach ciała związanych z płodnością i rodzeniem dzieci. Niektórzy badacze spekulują, że może to wynikać z faktu, że ludzie w tamtych czasach nie mieli luster, aby zobaczyć swoje twarze. Inni wskazują, że naturalne odbicia w wodzie mogłyby służyć temu celowi.

Wenus z Willendorfu jest tylko jedną z wielu podobnych figurek znalezionych w paleolitycznej Europie. Pomimo swojego wieku i licznych teorii na jej temat, wiele aspektów dotyczących jej pochodzenia, sposobu wykonania i znaczenia kulturowego wciąż pozostaje nieznanych.