Nurogęś

Nurogęś, znany również jako tracz nurogęś, to duża kaczka morska, którą można spotkać w rzekach i jeziorach w zalesionych regionach Europy, północnej i centralnej Palearktyki oraz Ameryki Północnej. Te ptaki żywią się głównie rybami i budują swoje gniazda w dziuplach drzew. Gatunek ten został po raz pierwszy opisany przez Karola Linneusza w 1758 roku. Istnieją trzy podgatunki nurogęsi, choć wyglądają one dość podobnie.

Jedną z charakterystycznych cech tych kaczek są ich ząbkowane dzioby, które pomagają im chwytać śliską zdobycz. Ta unikalna cecha przyniosła im przydomek "piłodzioby". Oprócz ryb, jedzą również różnorodne inne organizmy wodne. Znane ze swoich imponujących umiejętności nurkowania, nurogęsi są często spotykane albo ślizgające się po powierzchni wody, albo odpoczywające na skałach. Są częściowymi migrantami, co oznacza, że niektóre populacje przemieszczają się na południe zimą, aby uniknąć zamarzniętych wód.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, nurogęsi zazwyczaj gniazdują w dziuplach drzew lub specjalnie zaprojektowanych budkach lęgowych. Samica składa zazwyczaj od 6 do 17 jaj w każdym sezonie. Kaczątka pozostają pod opieką matki i osiągają dojrzałość w ciągu około dwóch lat. Chociaż gatunek ten nie jest ogólnie uważany za zagrożony, nielegalne polowania stanowią ryzyko w niektórych obszarach.

Ostatnio zauważono wyraźne rozprzestrzenianie się nurogęsi na południe w zachodniej Europie, z nowymi populacjami osiedlającymi się w wcześniej niezamieszkałych rejonach. Nurogęś jest chroniony na mocy Porozumienia o Ochronie Wędrownych Ptaków Wodnych Afryki i Eurazji. W lutym 2020 roku odnotowano rzadkie spotkanie z nurogęsią w Central Parku w Nowym Jorku, co przyciągnęło znaczną uwagę.