Perkoz dwuczuby

Perkoz dwuczuby to fascynujący ptak wodny, znany ze swojego skomplikowanego tańca godowego. Jest największym przedstawicielem rodziny perkozów w Starym Świecie, oraz doskonałym pływakiem i nurkiem, z łatwością łowiącym ryby pod wodą. Latem dorosłe perkozy prezentują efektowne upierzenie na głowie i szyi, podczas gdy młode mają urocze czarno-białe paski na głowach. Rozmnażają się w słodkowodnych jeziorach bogatych w roślinność i wykonują skomplikowany rytuał zalotów.

Perkoza dwuczubego można spotkać w całej Europie, regionie Palearktycznym, Afryce i Australazji. Niektóre z tych ptaków pozostają na miejscu przez cały rok, podczas gdy inne migrują w zależności od pory roku. Gniazda zakładają blisko brzegu wody i składają w nich jaja. Po wykluciu piskląt często można je zobaczyć podróżujące na grzbietach rodziców. Dorosłe osobniki uczą swoje młode pływania i nurkowania, demonstrując, jak to robić.

Ryby stanowią główny składnik diety perkoza dwuczubego, ale jedzą także małe skorupiaki, owady, żaby i traszki. W XIX wieku te ptaki prawie wyginęły w Wielkiej Brytanii, ponieważ były polowane dla swoich pięknych piór na głowie. Na szczęście działania ochronne, w tym utworzenie Królewskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków, przyczyniły się do odbudowy ich populacji.

Zachowanie perkoza dwuczubego zostało szczegółowo zbadane przez Juliana Huxleya w jego pracy z 1914 roku "The Courtship-habits of the Great Crested Grebe (Podiceps cristatus)." Ta publikacja stała się kamieniem milowym w dziedzinie badań nad zachowaniem ptaków.