Fakty o: Yellow-headed amazon
Żółtogłowa amazonka, znana również jako żółtogłowa papuga lub podwójnie żółtogłowa amazonka, jest zagrożonym gatunkiem ptaka rodzimym dla Meksyku i północnej Ameryki Środkowej. Te krępe, krótkoogoniowe zielone papugi z charakterystycznie żółtymi głowami zazwyczaj zamieszkują lasy namorzynowe lub tereny w pobliżu zbiorników wodnych. Niektórzy eksperci uważają ją nawet za podgatunek amazońskiej żółtoczubnej. Niestety, ten gatunek stoi w obliczu poważnych zagrożeń związanych z kłusownictwem do celów handlu zwierzętami domowymi, co doprowadza go na skraj wyginięcia na wolności.
Pod względem taksonomicznym żółtogłowa amazonka jest częścią kompleksu Amazona ochrocephala, który obejmuje inne pokrewne gatunki, takie jak amazońska żółtonapęża. Wśród naukowców toczy się debata na temat klasyfikacji w obrębie tego kompleksu, z niektórymi argumentującymi za wyróżnieniem trzech odrębnych gatunków na podstawie różnic w upierzeniu i rozmieszczeniu geograficznym.
Pod względem wyglądu żółtogłowa amazonka ma długość około 38-43 centymetrów. Jest przeważnie zielona, ale ma żółte oznaczenia na głowie, czerwone plamy i różne ilości żółtego w zależności od podgatunku. Te ptaki są również znane ze swoich zdolności wokalnych, wydając szeroką gamę dźwięków, od niskich krzyków po mowę przypominającą ludzką.
Jeśli chodzi o siedlisko, żółtogłowa amazonka preferuje lasy nadbrzeżne, lasy wiecznie zielone i namorzyny. Niestety, jej populacja gwałtownie spadła z powodu nielegalnego odłowu do celów handlu zwierzętami domowymi oraz niszczenia siedlisk. Chociaż istnieją niektóre wprowadzone populacje w różnych miejscach poza jej rodzimym zasięgiem, gatunek nadal jest zagrożony.
Żółtogłowa amazonka jest klasyfikowana jako gatunek zagrożony i jest prawnie chroniona na mocy Załącznika I CITES. Chociaż hodowla w niewoli jest dozwolona, dzika populacja nadal cierpi z powodu ciągłego kłusownictwa. Pomimo wyzwań, te papugi są popularnymi zwierzętami domowymi ze względu na swoje imponujące zdolności mówienia. Potencjalni właściciele powinni jednak być świadomi, że mogą stać się hormonalnie agresywne, szczególnie w okresie lęgowym.