Labyrinth Frog

Leptodactylus labyrinthicus, znany także jako żaba labiryntowa, żaba pieprzowa, południowoamerykańska żaba pieprzowa lub żaba piankowa, to intrygujący gatunek z rodziny Leptodactylidae. Występuje w centralnej i południowo-wschodniej Brazylii, północno-wschodniej Argentynie oraz wschodnim Paragwaju. Nazwa tych żab wywodzi się od skomplikowanych, labiryntowych wzorów na ich brzuchach. Są stosunkowo duże – samce osiągają od 117 do 188 mm długości, a samice od 124 do 166 mm od pyska do otworu wentylacyjnego. Kijanki mają ciemnoszary grzbiet i ogon, co pozwala im doskonale kamuflować się w otoczeniu.

Te żaby żyją w regionach Cerrado i Caatinga, osiągając wysokość do 1000 metrów nad poziomem morza. Są bardzo adaptacyjne i mogą przetrwać w różnych siedliskach, nawet tych zanieczyszczonych. W 2008 roku Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznała je za gatunek niezagrożony. Jako drapieżniki o szerokim spektrum pokarmowym, żywią się bezkręgowcami, płazami, jaszczurkami, wężami, gryzoniami, a nawet nietoperzami.

Pod względem rozrodu, Leptodactylus labyrinthicus składa jaja w gniazdach z piany, które często znajdują się w norach na suchym lądzie lub w bagnistym gruncie blisko wody. Samce zazwyczaj kopią lub zajmują nory, w których przebywają w sezonie rozrodczym. Kijanki wykluwają się i żywią troficznymi jajami matki, pozostając w gnieździe przez okres do 25 dni, zanim przeniosą się do stojących zbiorników wodnych, aby zakończyć swoją metamorfozę. Ten wczesny etap rozwoju pomaga im maksymalnie wykorzystać zasoby i unikać drapieżników. Kijanki są głównie aktywne nocą, a w ciągu dnia ukrywają się, aby unikać zagrożeń.

Ludzie również znaleźli zastosowania dla tych żab. W Wenezueli są one konsumowane, a w Brazylii podejmowano, chociaż bez powodzenia, próby hodowli komercyjnej. Co ciekawe, skórne wydzieliny Leptodactylus labyrinthicus zawierają peptyd przeciwdrobnoustrojowy zwany pentadaktyliną, który był badany pod kątem potencjalnego zastosowania w chemioterapii.