Wagler's Palm Viper

Poznaj Tropidolaemus wagleri, fascynującego jadowitego węża, znanego również jako żmija Waglera, żmija świątynna czy żmija z grzebieniem. Ten intrygujący gatunek należy do podrodziny Crotalinae, w rodzinie Viperidae, i zamieszkuje Azję Południowo-Wschodnią. Co ciekawe, nie ma uznanych podgatunków tego węża.

Jednym z najbardziej znanych miejsc, gdzie można spotkać T. wagleri, jest okolica Świątyni Błękitnego Obłoku w Malezji, gdzie te węże są dość liczne.

Te węże wykazują wyraźne różnice między samcami a samicami, znane jako dymorfizm płciowy. Samice żmiji Waglera mogą dorastać do około 1 metra długości, włącznie z ogonem, podczas gdy samce zazwyczaj osiągają maksymalnie około 75 centymetrów. Węże te mają charakterystyczną trójkątną głowę i smukłe, głównie nadrzewne ciało, co oznacza, że spędzają dużo czasu na drzewach. Ich chwytliwy ogon pomaga im łatwo się wspinać. Wąż występuje w różnych kolorach i wzorach, często nazywanych "fazami". Kiedyś uważano, że te fazy reprezentują różne podgatunki.

T. wagleri jest również znany pod innymi nazwami, takimi jak wąż bambusowy, nakrapiana żmija z grzebieniem i wąż świątynny. Można go znaleźć w miejscach takich jak Wietnam, Tajlandia, Malezja, Singapur i Indonezja. Są to węże nocne i preferują przebywanie na drzewach, pozostając nieruchome przez długie okresy, aż wykryją ofiarę. Kiedy to się stanie, szybko atakują. Ich dieta składa się głównie z gryzoni, ptaków i jaszczurek.

Jeśli chodzi o rozmnażanie, T. wagleri rodzi żywe młode poprzez proces zwany jajożyworodnością. Samice mogą rodzić od 15 do 41 młodych naraz. Ich jad zawiera unikalne peptydy zwane waglerynami, które mogą powodować śmiertelne porażenie układu oddechowego u myszy. Te peptydy są badane pod kątem potencjalnych zastosowań medycznych.

Taksonomicznie, T. wagleri przeszedł pewne zmiany na przestrzeni lat. Kiedyś był klasyfikowany w rodzaju Trimeresurus, ale później został przeniesiony do nowego rodzaju, wraz z żmiją Huttona, ze względu na swoją unikalną morfologię i właściwości jadu.