Omora Ethnobotanical Park, Wyspa Navarino

Park Etnobotaniczny Omora to obszar chroniony Chile położony 4 km na zachód od Puerto Williams na wyspie Navarino w skrajnie południowym regionie Magellana i Antarktydy Chilijskiej. Park Omora jest ośrodkiem badań, edukacji i ochrony dla Rezerwatu Biosfery Przylądek Horn. W samym parku znajduje się reprezentatywna odmiana flory subantarktycznej, dostępna dla publiczności w ramach edukacji formalnej i informacyjnej. W jego granicach można znaleźć lasy liściaste i wiecznie zielone lasy liściaste, a także torfowiska i ekosystemy wysokoandyjskie oraz różnorodne mchy, porosty i wątrobowce.

Od momentu powstania w 2000 roku Omora Park wraz ze swoimi partnerami i współpracownikami stał się liderem transdyscyplinarnej inicjatywy na rzecz ochrony biokultury, która doprowadziła do utworzenia Rezerwatu Biosfery Przylądek Horn. Obecnie program ten wspiera konsorcjum instytucji, w tym Omora Foundation, Milenijny Instytut Ekologii i Bioróżnorodności i Uniwersytet Magallanes w Chile, a także Uniwersytet Północnego Teksasu i Centrum Filozofii Środowiska w Stanach Zjednoczonych. W 2008 r. Omora Park otrzymał nagrodę "Science and Practice of Ecology and Society Award", przyznawaną przez Fundację Syntezy Naukowej.

Dyrektor założyciel dr Ricardo Rozzi zainaugurował praktykę "terenowej filozofii środowiskowej" w Omora Park. Ten sposób uczenia się jest współczesną iteracją szkoły perypatetyckiej, a jego atrakcyjność polega na tym, że zaprasza uczestników do doświadczalnej dekonstrukcji uniwersalnych i matematycznych założeń dotyczących przyrody, poprzez ponowne odkrycie wyjątkowych cech każdej żywej istoty oraz niezrozumiałej różnorodności bytów. Umożliwia uczniom, nauczycielom, naukowcom, obywatelom i decydentom odzyskanie świadomości integralnej wartości życia pojedynczych istot żywych, wykraczającej poza ich matematyczną reprezentację czy naukowe nazwy. Zrozumienie zdobyte w tym procesie edukacyjnym prowadzi nie tylko do pojęciowej świadomości różnorodności biologicznej i kulturowej, ale także do emocjonalnego odczucia i poczucia zaangażowania. Okazało się, że jest to doświadczenie niezbędne do zmotywowania polityków i decydentów do docenienia i pozytywnego działania na rzecz ochrony gatunków i ich siedlisk.

Jednym z przykładów sposobu, w jaki Omora Park stara się wykorzystać filozofię środowiskową do łączenia teorii z praktyką, jest inicjatywa Turystyka z obiektywem dłoni.

Mimo tych osiągnięć park Omora nie obył się bez kontrowersji ze strony lokalnej społeczności. W 2009 roku liderzy czterech organizacji obywatelskich, w tym Stowarzyszenia Turystycznego Przylądka Horn, Stowarzyszenia Sąsiedzkiego, Związku Rybaków Puerto Williams i społeczności Yahgan z Zatoki Mejillones, podpisali list otwarty do Rady Regionalnej, w którym sprzeciwiali się dalszej rozbudowie parku i kwestionowali jego rolę w społeczności lokalnej. Z drugiej strony, wszyscy członkowie Rady Regionalnej z wyjątkiem jednego głosowali za inicjatywą Omora Park, a sieć instytucji publicznych i prywatnych oraz inne organizacje obywatelskie, w tym przewodniczący społeczności Yahgan z Zatoki Mejillones, poparły inicjatywę Omora Park podczas spotkania Rady Samorządu Regionu w 2009 roku.