Huemal chilijski

Jeleniak andyjski południowy, znany również jako guemal południowy, huemul chilijski lub güemul, jest zagrożonym gatunkiem zamieszkującym góry Argentyny i Chile. Należący do rodzaju Hippocamelus, te jelenie doskonale radzą sobie na wysokich górskich stokach i w zimnych dolinach Andów. Naukowcy dokładnie zbadali ich cechy fizyczne, zachowanie, dietę i siedlisko, ale rosną obawy o ich malejącą liczebność.

Pod względem fizycznym, jeleniak andyjski południowy jest przystosowany do trudnego terenu, z krępym ciałem i krótkimi nogami. Jego sierść ma odcienie od brązowego do szarobrązowego, blednąc do białego na spodzie i gardle. Tylko samce mają poroże i charakterystyczną czarną "maskę na twarzy". Te jelenie zazwyczaj tworzą mieszane grupy płciowe, a wielkość tych grup często zależy od bliskości skalistych stoków.

Niestety, jeleniak andyjski południowy stoi przed wieloma zagrożeniami, w tym utratą siedlisk z powodu działalności gospodarczej i konkurencji ze strony gatunków inwazyjnych. Działania ochronne są kluczowe. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia ten gatunek jako "Zagrożony" ze względu na znaczące spadki populacji i fragmentację siedlisk.

W odpowiedzi, Argentyna i Chile podpisały Memorandum of Understanding (MoU) w ramach Konwencji o ochronie wędrownych gatunków dzikich zwierząt. Celem tego porozumienia jest poprawa statusu ochrony jeleniaka andyjskiego południowego poprzez ścisłą współpracę transgraniczną. MoU obejmuje środki mające na celu zwalczanie nielegalnych polowań, degradacji siedlisk i innych zagrożeń.

Porozumienie określa dwustronny plan działania, monitorowanie populacji, wymianę danych naukowych i kampanie zwiększające świadomość publiczną na temat sytuacji tego jelenia. Oba kraje są zaangażowane we wspólną pracę na rzecz ochrony jeleniaka andyjskiego południowego i zapobieżenia jego wyginięciu. Spotykają się corocznie, aby ocenić postępy i zaplanować przyszłe strategie ochrony.

Zarówno Argentyna, jak i Chile już rozpoczęły różne inicjatywy ochronne, w tym programy monitorowania, projekty badawcze, kampanie zwiększające świadomość publiczną i działania związane z zarządzaniem siedliskami. Te przedsięwzięcia mają na celu zachowanie siedlisk jeleniaka, łagodzenie zagrożeń i wspieranie odbudowy populacji. Ostatecznym celem jest zapewnienie przetrwania jeleniaka andyjskiego południowego i zatrzymanie dalszego spadku jego liczebności.