Fakty o: Myszołowiec towarzyski
Jastrząb Harrisa, znany również jako jastrząb bagienny lub ciemny jastrząb, to fascynujący ptak drapieżny występujący w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, Chile, środkowej Argentynie i Brazylii. To, co wyróżnia te średniej wielkości drapieżniki, to ich unikalne zachowanie polegające na polowaniu w grupach, co jest rzadko spotykane u innych ptaków drapieżnych. Dzięki swojej inteligencji i podatności na tresurę, są one ulubieńcami sokolników.
Te jastrzębie są łatwo rozpoznawalne dzięki swoim brązowym piórom, rdzawym ramionom i charakterystycznemu białemu pasowi na ogonie. Samice są zazwyczaj większe od samców, co stanowi wyraźny przykład dymorfizmu płciowego. Jastrząb Harrisa występuje w trzech podgatunkach, z których każdy jest przystosowany do różnych regionów. Doskonale radzą sobie w rzadkich lasach, półpustyniach i bagnach, choć ich liczebność maleje z powodu utraty siedlisk.
Jastrzębie Harrisa mają zróżnicowaną dietę i polują na małe zwierzęta, takie jak ptaki, jaszczurki, ssaki i duże owady. Co ciekawe, czasami współpracują, aby upolować większą zdobycz. Do budowy gniazd wybierają małe drzewa lub kaktusy, a samica odgrywa główną rolę w budowie gniazda. Te jastrzębie to kooperatywni hodowcy, często tworząc grupy od dwóch do siedmiu ptaków, które współpracują w polowaniu i wychowywaniu młodych.
W świecie sokolnictwa jastrzębie Harrisa cieszą się ogromną popularnością. Ich społeczne usposobienie i łatwość tresury czynią je idealnymi do tego sportu. Były nawet wykorzystywane do zarządzania populacjami gołębi w miastach. Znany przyrodnik John James Audubon uwiecznił jastrzębia Harrisa w swojej słynnej pracy "Ptaki Ameryki".
Pomimo swoich niezwykłych cech, jastrzębie Harrisa są zagrożone utratą siedlisk. Trwają wysiłki na rzecz ich ochrony, aby te wspaniałe ptaki nadal mogły szybować na wolności.