Nibylis Darwina

Lis Darwina, znany również jako zorro Darwina, to rzadki i zagrożony gatunek dzikiego psa, występujący wyłącznie w Chile. Jego specyficzne siedliska to Park Narodowy Nahuelbuta, Nadbrzeżne Pasmo Wulkaniczne Valdivia oraz wyspa Chiloé. Zwierzęta te są niewielkie, ważą od 1,8 do 3,95 kg, i mają unikalne proporcje ciała i ogona.

Przez długi czas sądzono, że lis Darwina jest jedynie podgatunkiem południowoamerykańskiego lisa szarego. Jednak w 1990 roku badania genetyczne wykazały, że to odrębny gatunek. W odróżnieniu od innych lisów, lis Darwina preferuje środowiska leśne i charakteryzuje się różnorodną dietą obejmującą zarówno małe ssaki, jak i owoce, co czyni go wszystkożercą.

Lisy te są najbardziej aktywne wczesnym rankiem i późnym wieczorem. Niestety, pozostało tylko około 250 dojrzałych osobników, z których większość zamieszkuje wyspę Chiloé. To sprawia, że działania na rzecz ochrony są niezwykle istotne. Gatunek ten stoi w obliczu wielu zagrożeń, takich jak utrata siedlisk, choroby przenoszone przez zdziczałe psy oraz działalność człowieka. Choć kiedyś był klasyfikowany jako krytycznie zagrożony, w 2016 roku jego status został zmieniony na zagrożony.

Jednym z poważnych zagrożeń dla lisa Darwina jest infekcja o nazwie Mycoplasma haemocanis. Choroba ta może się łatwo rozprzestrzeniać, zwłaszcza w obszarach blisko ludzkich osiedli oraz tam, gdzie występuje wiele zdziczałych psów. Jest to nie tylko zagrożenie dla lisów, ale może również wpływać na inne ssaki, w tym na ludzi.