Torbik bambusowy

Monito del monte (Dromiciops gliroides) to niewielki torbacz zamieszkujący południowo-zachodnią Amerykę Południową. Jest jedynym żyjącym przedstawicielem starożytnego rzędu Microbiotheria oraz jedynym członkiem nadrodziny Australidelphia na kontynencie amerykańskim. Te nocne, nadrzewne ssaki żyją w umiarkowanych lasach deszczowych regionu Valdivia w południowych Andach, gdzie odżywiają się owadami, małymi bezkręgowcami i owocami.

Po raz pierwszy opisany w 1894 roku, Dromiciops gliroides jest jedynym przedstawicielem swojego rzędu. Ma dwa podgatunki: D. g. australis i D. g. gliroides, zidentyfikowane przez zoologa Wilfreda Hudsona Osgooda w 1943 roku. Badania sugerują, że południowoamerykańskie torbacze, takie jak monito del monte, mogą mieć wspólne pochodzenie z australijskimi torbaczami z powodu dawnych połączeń między kontynentami.

Monito del monte budują przytulne gniazda na drzewach, używając wodoodpornych liści, mchu i trawy, aby utrzymać ciepło i suchość. Mają krótką sierść, czarne pierścienie wokół oczu i chwytny ogon, który pomaga im wspinać się i magazynować tłuszcz na okres hibernacji. Te torbacze są monogamiczne i mają torbę z czterema sutkami dla swojego potomstwa.

Żyjąc na drzewach, monito del monte są aktywne w nocy i wchodzą w stan odrętwienia podczas ekstremalnych warunków. Głównie jedzą owady i owoce, a także odgrywają kluczową rolę w rozprzestrzenianiu nasion, zwłaszcza jemioły z rodziny loranthaceae. Niestety, są one sklasyfikowane jako "bliskie zagrożenia" z powodu spadającej populacji, co wpływa również na gatunki zależne od ich egzystencji, takie jak kleszcz Ixodes neuquenensis i roślina Tristerix corymbosus.

Działania na rzecz ochrony monito del monte są ograniczone, ale trwają, z badaniami prowadzonymi na obszarach chronionych, takich jak Rezerwat Narodowy Los Ruiles i Rezerwat Przyrody Valdivian Coastal w Chile. Te wysiłki są kluczowe dla ochrony tego unikalnego gatunku oraz delikatnej równowagi jego ekosystemu.