Jelonek czubaty

Sierp rogatka jest małym, unikalnym gatunkiem jelenia, wyróżniającym się charakterystycznym czarnym pęczkiem włosów na czole oraz kłami przypominającymi kły u samców. Blisko spokrewniony z muntjakiem, ten jeleń zamieszkuje środkowe Chiny oraz północno-wschodnią Mjanmę. Niestety, z powodu nadmiernych polowań i utraty siedlisk, obecnie uznawany jest za gatunek bliski zagrożenia.

Sierp rogatka jest jedynym przedstawicielem rodzaju Elaphodus i zazwyczaj zamieszkuje zalesione obszary górskie, sięgające nawet 4500 metrów wysokości. Te wysokogórskie siedliska sprawiają, że jego badanie jest utrudnione.

Wyróżnia się cztery uznane podgatunki sierpa rogatki, z których każdy posiada własne unikalne cechy i zamieszkuje różne siedliska. Jelenie te mają szorstką sierść, która zmienia się sezonowo, pęczek włosów na czole i szyi oraz charakterystyczne kły u samców. Są nieco większe niż większość gatunków muntjaków, osiągając wysokość od 50 do 70 centymetrów w kłębie i ważąc od 17 do 30 kilogramów.

Głównie występujące w Chinach, sierpy rogatki preferują wysokie, wilgotne lasy na wysokościach od 500 do 4500 metrów. Najlepiej rozwijają się w obszarach z gęstym podszytem, dostępem do świeżej wody i lizawkami solnymi. Zazwyczaj samotne lub spotykane w parach, te jelenie są aktywne o zmierzchu i świcie, co czyni je krepuskularnymi, i są znane ze swojej terytorialności. Sezon godowy trwa od września do grudnia, a okres ciąży wynosi około sześciu miesięcy, co prowadzi do narodzin jednego lub dwóch młodych.

Główne zagrożenia dla sierpa rogatki to nadmierne polowania, utrata siedlisk oraz niewystarczająca ochrona prawna w Chinach. Podejmowane są działania na rzecz ochrony, a gatunek objęty jest ochroną prowincjonalną w wielu regionach oraz włączony w programy mające na celu zachowanie różnorodności genetycznej. Jednak potrzebne są dalsze badania, aby skutecznie chronić ten gatunek zarówno na wolności, jak i w niewoli.