Malayan (Common) Porcupine

Jeżozwierz malajski, znany również jako jeżozwierz himalajski, to gryzoń z rodziny jeżozwierzowatych (Hystricidae). Zamieszkuje południową i południowo-wschodnią Azję, a na jego obecność można natknąć się w takich krajach jak Nepal, Indie, Chiny, Mjanma, Tajlandia, Laos, Kambodża, Wietnam, Malezja, Singapur, Indonezja i Borneo. Naukowcy uważają, że te jeżozwierze pochodzą z południowej Azji, prawdopodobnie wywodząc się od wspólnego przodka z późnego plejstocenu, kiedy niektóre masy lądowe były jeszcze połączone.

Są to zwierzęta naziemne, zazwyczaj widywane w małych grupach w lasach i na otwartych terenach. Budują swoje nory w pobliżu skalistych obszarów, korzeni drzew lub w wykopach. Mogą zamieszkiwać lasy na wysokości do 1500 metrów nad poziomem morza. Samice mają okres ciąży wynoszący około 110 dni i zazwyczaj rodzą dwa lub trzy młode na raz, przy czym mogą mieć do dwóch miotów rocznie.

Jeżozwierze malajskie są łatwo rozpoznawalne dzięki swoim ostrym kolcom, które są zmodyfikowanymi włosami. Ich ciało jest solidne, nogi krótkie, pokryte brązową sierścią, a kolce posiadają charakterystyczne czarno-białe lub żółte paski. Zazwyczaj ważą od 0,7 do 2,4 kg. Ich dieta obejmuje korzenie, bulwy, korę, owoce, padlinę, owady i duże nasiona.

Będąc zwierzętami nocnymi, jeżozwierze malajskie żerują w nocy, a odpoczywają w ciągu dnia. Często są widywane samotnie lub w parach. Żyją nawet do 27 lat, a według IUCN, są sklasyfikowane jako gatunek najmniejszej troski (Least Concern). Ich kolce są czasami używane jako ozdoby, a także są one polowane na mięso.