Tygrys chiński

Tygrys południowochiński, czyli Panthera tigris tigris, był niegdyś majestatycznym mieszkańcem południowych Chin, przemierzającym prowincje Fujian, Guangdong, Hunan i Jiangxi. Niestety, od 1996 roku jest uznawany za krytycznie zagrożony. Już na początku lat 70. najprawdopodobniej wyginął na wolności, głównie z powodu degradacji siedlisk, niskiej gęstości ofiar i presji ze strony człowieka.

Cechą wyróżniającą tygrysa południowochińskiego był jego unikalny rozmiar. Był mniejszy od innych podgatunków tygrysów azjatyckich, ale większy od tych występujących na wyspach Sundajskich. Populacja tego tygrysa drastycznie zmniejszyła się na przestrzeni lat, spadając z ponad 4000 osobników w latach 50. do zaledwie 30-40 w 1987 roku.

W odpowiedzi na ten kryzys podjęto szereg działań ochronnych, obejmujących tworzenie obszarów chronionych, zakaz polowań i uruchamianie programów hodowli w niewoli. Organizacje takie jak Save China's Tigers skoncentrowały się na rewildingu tygrysów urodzonych w niewoli, dążąc do ich ostatecznego ponownego wprowadzenia na wolność. Jednakże, populacje w niewoli napotkały wyzwania takie jak chów wsobny i problemy z różnorodnością genetyczną.

Rewilding, czyli proces rehabilitacji tygrysów z niewoli w celu odzyskania przez nie instynktów łowieckich, był kluczowym elementem tych działań ochronnych. Save China's Tigers prowadziło nawet projekty rewildingu w Południowej Afryce, aby przygotować te tygrysy do powrotu do ich naturalnych siedlisk w Chinach.

Pomimo pewnych twierdzeń i kontrowersji dotyczących obserwacji i fotografii tygrysów południowochińskich na wolności, populacja ta pozostaje funkcjonalnie wymarła. Ochroniarze nadal koncentrują się na hodowli w niewoli, rewildingu i potencjalnych działaniach reintrodukcyjnych, aby przywrócić ten krytycznie zagrożony podgatunek znad krawędzi wyginięcia.