Temple of Taffeh

Świątynia Taffeh to starożytna egipska świątynia, która w latach 60. XX wieku została podarowana Holandii za pomoc w przyczynieniu się do historycznego zachowania egipskich zabytków. Świątynia została zbudowana z piaskowca między 25 r. p.n.e. a 14 r. n.e. za panowania cesarza rzymskiego Augusta. Była ona częścią rzymskiej fortecy zwanej Taphis i ma wymiary 6,5 na 8 metrów. Dwie przednie kolumny północnej świątyni są zbudowane z kwadratowych filarów, a po czterech jej stronach znajdują się kolumny zamknięte. Na tylnej ścianie wnętrza świątyni znajduje się wnęka na posągi.

W 1960 roku, w związku z budową Wysokiej Tamy Asuańskiej i związanym z tym zagrożeniem, jakie stanowił jej zbiornik dla licznych zabytków i stanowisk archeologicznych w Nubii, takich jak świątynia Abu Simbel, UNESCO wystosowało międzynarodowy apel o ratowanie tych miejsc. W podzięce Egipt przekazał kilka zabytków krajom, które w znaczący sposób odpowiedziały na ten apel, w tym Holandii. Adolf Klasens, dyrektor Rijksmuseum van Oudheden i holenderski egiptolog odegrał rolę w zawarciu umowy, na mocy której Egipt przekazał świątynię Taffeh do Rijksmuseum van Oudheden w Lejdzie, w Holandii.

Budynek zbudowany jest z 657 bloków ważących około 250 ton. Po przybyciu do Holandii w 1979 r. została zrekonstruowana w nowym skrzydle Narodowego Muzeum Starożytności w Lejdzie. Nowa konstrukcja została zaprojektowana w taki sposób, aby holenderska pogoda nie miała wpływu na kamień, aby naturalne światło oświetlało świątynię i aby zwiedzający mogli ją zobaczyć, zanim będą musieli zapłacić za wstęp. Starano się także wymienić jak najmniejszą liczbę uszkodzonych kamieni.

W jego ścianach zachował się grecki napis i chrześcijański krzyż.