Virgin of Quito

Dziewica z Quito, znana również pod takimi nazwami jak Dziewica Apokalipsy, Skrzydlata Dziewica z Quito, Tańcząca Madonna i Dziewica Legardy, to fascynująca drewniana rzeźba autorstwa Bernardo de Legardy. Ten ikoniczny utwór jest wybitnym przykładem sztuki Szkoły z Quito, która rozwijała się podczas hiszpańskiego okresu kolonialnego w Quito, Ekwadorze. Ukończona w 1734 roku, oryginalna rzeźba, przedstawiająca Panią Niepokalanego Poczęcia, znajduje się w Kościele i Klasztorze św. Franciszka w Quito.

Mierząca 120 centymetrów wysokości rzeźba inspirowana jest biblijną Kobietą Apokalipsy z Objawienia św. Jana. Dziewica jest ozdobiona symbolicznymi elementami, takimi jak słońce, półksiężyc u jej stóp i korona z dwunastu gwiazd. Przedstawiona jest jako pokonująca zło, z srebrnymi skrzydłami i ciężkim srebrnym łańcuchem. Jednym z wyjątkowych aspektów tej rzeźby jest jej mestiza wygląd, który wyraźnie odróżnia ją od tradycyjnych europejskich wizerunków Maryi.

Inna wersja Dziewicy z Quito, również autorstwa Legardy, jest czczona w Katedrze Bazyliki Naszej Pani Wniebowzięcia w Popayán, Kolumbii. Ta większa rzeźba, znana jako Nasza Pani Wniebowzięcia z Popayán, charakteryzuje się bardziej dynamiczną pozą i zawiera dodatkowe symboliczne elementy związane z Kobietą Apokalipsy.

Oryginalna rzeźba Legardy szybko zyskała sławę dzięki swojemu pięknu i wkrótce zyskała miejsce na głównym ołtarzu kościoła. Często określana jako "Tańcząca Dziewica" ze względu na wrażenie ruchu, które stwarzają jej ręce i suknia. Wiele replik Dziewicy z Quito można znaleźć w całej Ameryce Łacińskiej, w tym jedna autorstwa Caspicary w Muzeum Brooklyńskim. Najbardziej znana replika to Dziewica z El Panecillo, ogromny 45-metrowy posąg w Quito, stworzony przez Agustína de la Herrán Matorrasa w 1976 roku.