Myszołów galapagoski

Jastrząb galapagoski to fascynujący ptak, rodzimy mieszkaniec Wysp Galapagos. Jego rozmiary są zbliżone do północnoamerykańskich jastrzębi, choć mogą się nieco różnić w zależności od konkretnej wyspy. Dorosłe osobniki mają zazwyczaj brązowo-czarne upierzenie z różnymi oznaczeniami, natomiast młodsze ptaki mają bardziej kamuflujące, brązowe upierzenie, które pozwala im lepiej wtapiać się w otoczenie.

Jako drapieżniki szczytowe, te jastrzębie cechują się niesamowitym wzrokiem i różnorodną dietą, obejmującą owady, jaszczurki, węże, gryzonie, a nawet jaja, które potrafią ukraść. Co ciekawe, polują w grupach, a w ich strukturze społecznej panuje wyraźna hierarchia – dominujący jastrząb je jako pierwszy.

Jastrzębie galapagoskie mogą się rozmnażać przez cały rok. Budują gniazda zarówno na drzewach, jak i na ziemi, a zarówno samice, jak i samce na zmianę zajmują się obowiązkami związanymi z gniazdowaniem. Zazwyczaj wychowują jedno pisklę naraz. Młode ptaki opuszczają gniazdo po około 50-60 dniach i osiągają dojrzałość płciową w wieku około trzech lat. Ich głos można rozpoznać po serii krótkich krzyków.

Obecnie pozostało około 150 par lęgowych tych jastrzębi. Jednak ich populacja jest zagrożona przez zakłócenia siedlisk, niedobór pożywienia i prześladowania ze strony ludzi, co doprowadziło do ich wyginięcia na kilku wyspach.

Badania nad mitochondrialnym DNA (mtDNA) jastrzębia galapagoskiego sugerują, że ich przodkowie przybyli na wyspy około 300 000 lat temu. To czyni ich jednym z najnowszych rodzimych gatunków, które osiedliły się na Galapagos.