Nibylis drobnozębny

Lis z Sechury, znany również jako pustynny lis peruwiański lub zorro z Sechury, to mały ssak z rodziny psowatych, zamieszkujący pustynię Sechura w północno-zachodnim Peru. Jest blisko spokrewniony z innymi południowoamerykańskimi "fałszywymi" lisami. Waży od 2,6 do 4,2 kilogramów i ma szare futro z rudobrązowymi oznaczeniami na uszach, wokół oczu i na nogach. Jego zęby są doskonale przystosowane do chrupania owadów i roślin.

Lis z Sechury występuje w suchych regionach południowo-zachodniego Ekwadoru i zachodniego Peru, od poziomu morza do co najmniej 1000 metrów nad poziomem morza. Jest zwierzęciem nocnym i samotniczym, spędzającym dni w podziemnych norach. Jego dieta jest różnorodna—zjada strąki nasion, owoce, owady, gryzonie, jaja ptaków, a nawet padlinę.

Niestety, lis z Sechury zmaga się z zagrożeniami, takimi jak utrata siedlisk i polowania dla celów lokalnych rzemiosł i rytuałów. Z tego powodu Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje go jako gatunek bliski zagrożenia (Near Threatened). Sytuacja różni się w Ekwadorze i Peru; Peru wprowadziło ograniczenia dotyczące polowań, ale Ekwador nie. Pomimo tych trudności, elastyczna dieta lisa z Sechury pomaga mu przetrwać, nawet gdy musi polegać na pokarmach roślinnych.