Oryks pręgoboki

Wschodnioafrykański oryks, znany również jako beisa, to imponujący gatunek antylopy pochodzący z Afryki Wschodniej. Występują dwie podgatunki: beisa oryks zwyczajny, który przemierza Róg Afryki i obszary na północ od rzeki Tana, oraz oryks z frędzlami usznymi, spotykany w południowej Kenii oraz niektórych częściach Tanzanii. Chociaż kiedyś uważano je za podgatunek gemsboka, obecnie są uznawane za genetycznie odrębne, z beisą posiadającą diploidalną liczbę chromosomów wynoszącą 56, w porównaniu do 58 u gemsboka. Niestety, gatunek ten jest wymieniony jako zagrożony przez IUCN.

Osiągając około metra wysokości w kłębie i ważąc około 80 kilogramów, wschodnioafrykański oryks jest łatwo rozpoznawalny dzięki swojej smukłej, szarej sierści z białym spodem oraz charakterystycznym czarnymi paskami. Zarówno samce, jak i samice noszą cienkie, proste, pierścieniowe rogi. Te zwierzęta doskonale radzą sobie w środowiskach półpustynnych i stepowych, gdzie żywią się trawami, liśćmi, owocami i pąkami. Co niezwykłe, potrafią regulować swoją temperaturę ciała, aby oszczędzać wodę.

Wschodnioafrykańskie oryksy zazwyczaj tworzą stada liczące od pięciu do 40 osobników. W tych grupach samice zwykle prowadzą, podczas gdy duży samiec strzeże tyłów. Niektóre starsze samce preferują samotne życie, czasami łącząc się tylko z samicami gotowymi do rozmnażania.