Bilbil ubogi

Bilbil ubogi − gatunek małego, azjatyckiego ptaka z rodziny bilbili. Wyróżniono kilka podgatunków P. goiavier:

• P. goiavier jambu – południowa Birma do południowych Indochin.
• P. goiavier analis – Półwysep Malajski, Sumatra i pobliskie wyspy, Jawa, Bali, Lombok i Sumbawa.
• P. goiavier yourdini – Borneo, Maratua i Karimunjawa.
• P. goiavier goiavier – północne i północno-środkowe Filipiny.
• P. goiavier samarensis – środkowe Filipiny.
• P. goiavier suluensis – południowe Filipiny.

Gatunek ten występuje w Azji Południowo-Wschodniej, od południa Tajlandii i Kambodży po Borneo i Filipiny. Zajmuje różnego rodzaju zarośla i pobrzeża lasu, nigdy nie zapuszczając się w jego głębię. Licznie obserwowany jest na wszelkiego rodzaju terenach uprawnych, szczególnie w ogrodach. Prowadzi wędrowny tryb życia, przenosząc się z miejsca na miejsce.

Bilbile te budują dobrze ukryte, niezbyt mocne głębokie gniazda, używając w tym celu liści, drobnych korzeni, trawy, łodyg winorośli i gałązek. Z zewnątrz gniazdo wygląda "poszarpane", w środku ptak ściele je włóknami roślinnymi. Bilbil ten gniazduje w koronach krzewów i drzew.

Człowiekowi udaje się oswajać bilbila ubogiego, który gniazduje wtedy w ogrodach. Samica składa od dwóch do pięciu jaj od lutego do czerwca.

Bilbil ubogi żywi się owocami, nektarem, młodymi pędami i insektami.