Posąg Antinousa

Posąg Antinousa w Delfach to fascynujący przykład starożytnej sztuki, odkryty podczas wykopalisk na tym historycznym terenie. Antinous był młodym Grekiem znanym ze swojej olśniewającej urody i ukochanym towarzyszem rzymskiego cesarza Hadriana. Tragicznie, Antinous zmarł w tajemniczych okolicznościach podczas pobytu nad Nilem, co wprawiło Hadriana w głęboką rozpacz. Jako wyraz hołdu dla swojego zmarłego towarzysza i będąc miłośnikiem klasycznej kultury greckiej, Hadrian zlecił wykonanie posągów Antinousa, które miały być umieszczone w całym imperium. Ustanowił nawet igrzyska ku czci Antinousa, a młodzieniec był później czczony jako bóg.

Ten konkretny posąg Antinousa został wzniesiony w 130 r. n.e., po jego śmierci, i jest uznawany za jeden z najpiękniejszych swojego rodzaju. Początkowo stał przy wejściu do sanktuarium, ale później został przeniesiony bliżej Świątyni Apollina dla ochrony po doznanych uszkodzeniach. Idealizowane rysy posągu i dobrze zachowana powierzchnia z marmuru są charakterystyczne dla okresu panowania cesarza Hadriana.

W posągu Antinous jest przedstawiony w refleksyjnej pozie, z głową przechyloną na bok. Jest ozdobiony otworami, które pierwotnie miały utrzymać brązowy wieniec laurowy. Jego ciało jest wyrzeźbione nagie, co jest typowym przedstawieniem klasycznych bogów i bohaterów, odzwierciedlając nostalgiczne uwielbienie Hadriana dla klasycznej sztuki greckiej. Chociaż posąg robi imponujące wrażenie, nie osiąga artystycznych szczytów wcześniejszych klasycznych arcydzieł.