Kwezal herbowy

Olśniewający kwezal to zachwycający ptak z rodziny trogonów, znany ze swojego jaskrawego upierzenia. Ten wyjątkowy ptak występuje od Chiapas w Meksyku po zachodnią Panamę i zajmuje szczególne miejsce w mitologii Mezoameryki. Jest również narodowym symbolem Gwatemali, dumnie prezentowanym na fladze i walucie tego kraju.

Należący do rodzaju Pharomachrus, olśniewający kwezal jest jednym z pięciu gatunków znanych jako kwezale. Został po raz pierwszy opisany przez meksykańskiego przyrodnika Pabla de La Llave w 1832 roku. Istnieją dwa uznane podgatunki: P. m. mocinno i P. m. costaricensis.

Pod względem wyglądu, olśniewający kwezal jest największym członkiem rodziny trogonów. Może się poszczycić barwnym upierzeniem – zielonym ciałem i czerwonym brzuchem. Samiec jest szczególnie imponujący, z długim ogonem i hełmowatym czubem. Pióra ptaka wydają się zielone dzięki iryzacji, a na skrzydłach przybierają unikalną, postrzępioną formę. Co ciekawe, kwezal ma cienką skórę, więc ewoluował, by mieć grube upierzenie dla ochrony.

W kwestii zachowania, olśniewające kwezale nie są silnymi lotnikami. Głównie żywią się owocami, ale jedzą także owady, żaby i jaszczurki. Te ptaki gniazdują wysoko na drzewach, a oboje rodzice na zmianę wysiadują jaja i opiekują się pisklętami. Sezon lęgowy różni się w zależności od ich regionu występowania; w Gwatemali trwa od marca do maja.

Niestety, olśniewający kwezal jest bliski zagrożenia wyginięciem z powodu utraty siedlisk. Jednak nadal można go spotkać na obszarach chronionych i jest ulubieńcem obserwatorów ptaków oraz ekoturystów.

W mitach i legendach Mezoameryki kwezal jest postrzegany jako boski i jest związany z bogiem Quetzalcoatlem. Jego pióra były wysoko cenione i używane w nakryciach głowy przez arystokrację. W kulturze Majów kwezal symbolizuje wolność i bogactwo oraz jest powiązany z legendą bohatera Tecún Umána w Gwatemali.