Słowikówka

Żółtogardliczek to fascynujący ptak śpiewający, którego można spotkać w całej Ameryce Północnej. Jest wyjątkowy, ponieważ jest jedynym przedstawicielem rodziny Icteriidae. Do 2017 roku był zaliczany do lasówek, ale obecnie klasyfikowany jest jako jedyny członek swojej rodziny.

Żółtogardliczki można znaleźć od Kanady aż po Meksyk w sezonie lęgowym, a zimą migrują dalej na południe, do Meksyku i Ameryki Środkowej. Preferują miejsca z dużą ilością krzewów, takie jak stare pola uprawne oraz zarośnięte tereny wiejskie.

Jeśli zauważysz jednego, zobaczysz, że są dość duże jak na ptaki śpiewające. Mają oliwkowo zabarwione grzbiety, białe brzuchy oraz jaskrawo żółte gardła i piersi. Ich duże białe obrączki wokół oczu oraz czarne nogi sprawiają, że są łatwe do zidentyfikowania. Mimo swojego rozmiaru, są raczej nieśmiałe i wolą gniazdować w gęstych, krzaczastych miejscach. Ich gniazda to zazwyczaj solidne konstrukcje z mieszanki materiałów, ukryte w gęstych krzewach. Typowe gniazdo zawiera od trzech do pięciu jaj, a zarówno samica, jak i samiec opiekują się pisklętami.

Jeśli chodzi o pożywienie, żółtogardliczki nie są wybredne. Żywią się owadami, jagodami (np. jeżynami i dzikimi winogronami), a także różnymi bezkręgowcami. Ich śpiew to mieszanka rechotów, kląsków, gwizdów i pohukiwań, a potrafią nawet naśladować odgłosy innych ptaków. Są bardziej wokalne w okresie lęgowym.

Niestety, te ptaki napotykają na pewne problemy, zwłaszcza we wschodnich częściach Ameryki Północnej. Utrata siedlisk spowodowana wylesianiem i rozwojem urbanistycznym stanowi istotny problem, a pasożytnictwo lęgowe ze strony krzykliwców brunatnogłowych również nie pomaga. Pomimo tych trudności, żółtogardliczek nadal jest uważany za gatunek najmniejszej troski na skalę globalną, dzięki szerokiemu zasięgowi występowania.