Fakty o: Kinkażu żółty
Kinkażu żółty, wikławiec, chwytacz – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny szopowatych.
Systematyka
Takson po raz pierwszy opisany przez Johanna Schrebera w 1774 roku pod nazwą Lemur flavus. Jako miejsce typowe autor wskazał góry Jamajki, zmienione przez Oldfielda Thomasa na Surinam. Jedyny przedstawiciel rodzaju Potos utworzonego przez Étienne Geoffroy Saint-Hilaire'a i Frédérica Cuviera w 1795 roku.
Podstawowe dane
- Długość: 42–57 cm
- Ogon: do 60 cm
- Masa ciała: 1,5–4,5 kg
- Długość życia: w niewoli do 40 lat, w naturze przeciętnie 29 lat
- Długość ciąży 112–118 dni
- Liczba młodych: 1
Wygląd
Ubarwienie futerka jest żółte lub brązowo-szare z szarym podkładem. Ma duże oczy i małe uszy. Krótkie nogi mają po 5 palców każda. Każdy palec zakończony jest ostrym pazurem.
Występowanie
Kinkażu występuje na wschodzie i południu gór Sierra Madres w Meksyku, w całej Ameryce Środkowej. Występują na wysokościach do 2500 m n.p.m. Mieszkają w zamkniętych baldachimach lasów tropikalnych, od terenów nizinnych do lasów regla i lasu wtórnego. Wycinanie lasów jest potencjalnym zagrożeniem dla gatunku.
Tryb życia
Zamieszkuje tereny leśne. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Kinkażu to nocne zwierzęta, szczyt ich aktywności przypada zwykle na godziny 19 – 24 oraz na godzinę przed świtem. W dzień śpią w dziuplach lub w zacienionych splotach liści. Unikają bezpośredniego kontaktu ze światłem słonecznym. Występuje samotnie, parami lub w małych grupkach. Zjada owoce, miód, nektar, jaja i pisklęta. Owoce stanowią główny składnik ich diety (ok.90%). Spośród 78 zjadanych gatunków największy udział mają figowce (Ficus) z rodziny morwowate (Moraceae). Podobnie jak szopy, mają niezwykłe zdolności manipulatorskie. Mają krótkie włosy i w pełni chwytny ogon, którego używają jako piątej ręki w czasie wspinaczki po drzewach. Ogona nie używają do chwytania jedzenia. Mają gruczoły zapachowe w pobliżu ust, w gardle, na brzuchu pozwalają na oznaczenie terytorium i trasy podróży.
Podgatunki
Wyróżnia się siedem podgatunków kinkażu:
- P. flavus chapadensis
- P. flavus chiriquensis
- P. flavus flavus
- P. flavus megalotus
- P. flavus meridensis
- P. flavus modestus
- P. flavus nocturnus