Fakty o: Kurtaczek bengalski
Kurtaczek bengalski – gatunek małego, kontrastowo ubarwionego ptaka z rodziny kurtaczków. Występuje w Indiach oraz w małej, izolowanej populacji w Pakistanie. Nie jest zagrożony, brak podgatunków. Zasięg występowania to około 2,2 miliona km². Jest ptakiem wędrownym. Gnieździ się w Himalajach i północno-wschodnich Indiach, zimuje na południu. Niektóre ptaki pokonują cieśninę Palk i docierają do Sri Lanki.
- Wygląd
- Ma duże oczy, szary dziób i różowe nóżki. Czarny wierzch od czarnej maski i białego gardła oddziela kremowy pasek. Cały wierzch ciała, jak i lotki drugorzędowe zgniłozielone. Brzuszek pomarańczowy, pokrywy podogonowe czerwone. Posiada niesamowicie krótki, niebieski i opalizujący ogon. Lotki są czarne z białym paskiem.
- Wymiary
- długość ciała: 19 cm
- rozpiętość skrzydeł: 40,6 cm
- masa ciała: 40–51 g
- Zachowanie
- Jest skryty i porusza się w runie leśnym. Spłoszony zrywa się do lotu.
- Głos
- Czysty, krótki, dwusylabowy; sporadycznie dodaje trzecią sylabę. Odzywa się we wszystkich porach roku, głównie wieczorem.
- Pożywienie
- Bezkręgowce, w tym owady, ślimaki, dżdżownice i krocionogi.
- Biotop
- Cieniste zarośla oraz liściaste albo wiecznie zielone lasy z gęstym podszytem. Ponadto podgórskie lasy wiecznie zielone, oraz takie zrucające liście.
- Lęgi
- Najprawdopodobniej 1 lęg. Przylatuje gniazdować w maju. Gniazdo jest kuliste, ma podstawę z patyków i wejście z jednej strony; zbudowane z liści, korzonków, źdźbeł trawy i gałązek. Jeśli jest na drzewie, podstawa masywna, jak na ziemi, to lekka. Składa 4 lub 5 kremowobiałych jaj, w niewoli wysiaduje 17 dni, wysiadują oboje rodzice. Młode umieją latać po 15 dniach. Są karmione owadami i dżdżownicami.