Pliszka leśna

Leśna pliszka to fascynujący ptak średniej wielkości z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Co wyróżnia tego ptaka, to jego unikalne boczne machanie ogonem, w przeciwieństwie do innych pliszek, które machają ogonem w górę i w dół. Jest to również jedyny gatunek pliszki gniazdujący na drzewach. Najczęściej można go spotkać w zalesionych obszarach wschodniej Azji, gdzie odżywia się i rozmnaża w regionach umiarkowanych, a zimą migruje do tropikalnych obszarów od Indii po Indonezję.

Pod względem wyglądu, leśna pliszka jest dość charakterystyczna. Ma oliwkowo-brązowy grzbiet i koronę, czarne skrzydła z żółtymi pasami, białe krawędzie na lotkach trzeciorzędowych oraz białą brew (pasek nad okiem). Jej spód jest biały z charakterystycznym czarnym podwójnym pasem na piersi. Zimą można ją spotkać na polanach leśnych i zacienionych obszarach lasów. Rozmnażają się w takich miejscach jak Korea, Chiny i Syberia, a migrują aż na południe do południowych Indii, Sri Lanki oraz Wysp Andamańskich.

Jeśli chodzi o zachowanie, leśne pliszki zwykle występują samotnie albo w małych grupach, szukając owadów zarówno na drzewach, jak i na ziemi. Charakteryzują się specyficznym śpiewem i często nocują wśród trzcin. Sezon lęgowy różni się w zależności od ich lokalizacji, ale zazwyczaj budują swoje gniazda na drzewach, używając takich materiałów jak trawa, korzonki, mech i pajęczyny. Samica wysiaduje jaja, ale obojga rodziców bierze udział w karmieniu młodych. Są owadożerne, co oznacza, że głównie jedzą owady.

Najbardziej interesującą cechą leśnej pliszki jest jej boczne machanie ogonem, co wyróżnia ją spośród innych pliszek, które poruszają ogonem w górę i w dół. Na Sri Lance te ptaki często można zobaczyć, jak szukają larw w krowim nawozie. Ich głos to powtarzający się pojedynczy dźwięk ('pink pink'), a także mają miękki, liryczny śpiew. Co ciekawe, dzierzba brązowa jest znana z naśladowania odgłosów leśnej pliszki.