Kozioł śnieżny

Kozica górska, znana również jako koza górska z Gór Skalistych, jest niezwykłym ssakiem kopytnym, pochodzącym z Ameryki Północnej. Często można je zaobserwować w subalpejskich i alpejskich regionach, gdzie popisują się imponującymi umiejętnościami wspinaczkowymi na klifach i lodowcach. Mimo nazwy, kozice górskie nie należą do rodzaju Capra, który obejmuje inne kozy, zarówno dzikie, jak i domowe. W rzeczywistości są one jedynym żyjącym gatunkiem w rodzaju Oreamnos.

Kozice górskie są częścią rodziny wołowatych (Bovidae) i należą do podrodziny koziowatych (Caprinae). Oznacza to, że dzielą drzewo genealogiczne z prawdziwymi kozami, dzikimi owcami, kozicami i wołami piżmowymi. Naukowcy uważają, że oddzieliły się od tych krewnych około 7,5 do 8 milionów lat temu. Ich ścieżka ewolucyjna prawdopodobnie rozpoczęła się gdzieś między Tybetem a Mongolią, a niektóre mogły migrować przez Cieśninę Beringa.

Pod względem fizycznym kozice górskie są dość charakterystyczne. Zarówno samce, jak i samice mają brody, krótkie ogony i długie czarne rogi. Ich wełniane białe futro, składające się z dwóch warstw, pomaga im przetrwać surowe warunki pogodowe. Ich stopy są specjalnie przystosowane do wspinaczki, posiadając rozdzielone kopyta i ostre racice, które zapewniają doskonałą przyczepność na stromych zboczach.

Można je znaleźć w Górach Skalistych, paśmie Cascade Range oraz innych częściach Zachodniego Kordyliera. Zamieszkują różne stany i prowincje, często żyjąc powyżej linii drzew, ale sezonowo przemieszczając się w celu zaspokojenia swoich potrzeb żywieniowych i rozrodczych.

Jeśli chodzi o dietę, kozice górskie głównie pasą się na trawach, ziołach, turzycach, paprociach, mchach, porostach i krzewach. Podążają za sezonowymi zmianami, aby zapewnić sobie odpowiednie pożywienie. Rozród odbywa się późną jesienią, a po sześciomiesięcznej ciąży, młode rodzą się wiosną. Matki, zwane niektórymi nianiami, są niezwykle ochronne i mogą być bardzo agresywne w obronie swoich młodych przed drapieżnikami.

Choć kozice górskie zazwyczaj nie są agresywne, mogą wykazywać terytorialne zachowania wobec ludzi i innych zwierząt. W swoich stadach nianie często angażują się w walki o dominację. Ich drapieżnikami są wilki, rosomaki, rysie, niedźwiedzie i pumy, a czasami muszą odpierać ataki drapieżnych ptaków, takich jak orły.

Chociaż kozice górskie nigdy nie zostały udomowione dla ich wełny, rdzenni mieszkańcy wybrzeża Północno-Zachodniego Pacyfiku wykorzystywali wełnę, którą zrzucają wiosną, do tkania. Na wolności te zwierzęta żyją zazwyczaj od 12 do 15 lat, a ich długość życia często ogranicza zużycie zębów. Jednak w niewoli mogą żyć nawet do 20 lat.