Fakty o: Ketef Hinnom
Ketef Hinnom to fascynujące stanowisko archeologiczne położone na południowy zachód od Starego Miasta w Jerozolimie, w pobliżu Centrum Dziedzictwa Menachema Begina. Usytuowane na styku Doliny Refaim i Doliny Hinnom, to historyczne miejsce znajduje się wzdłuż starożytnej drogi prowadzącej z Jerozolimy do Betlejem. Stanowisko to zasłynęło z wykutych w skale komór grobowych, z których jedna przyniosła niezwykłe odkrycie w 1979 roku: dwa małe srebrne zwoje.
Te zwoje, z inskrypcjami zawierającymi fragmenty Błogosławieństwa Kapłańskiego z Księgi Liczb, są uważane za najstarsze zachowane teksty biblijne, datowane na późny VII do wczesnego VI wieku p.n.e. Wykopaliska, prowadzone przez archeologa Gabriela Barkaya, odkryły skomplikowaną sieć komór grobowych, z których każda była wyposażona w kamienne ławki i zagłówki dla zmarłych. Komory zawierały również repozytoria na wtórne pochówki, w których kości były przenoszone, aby zrobić miejsce na nowe pochówki.
Jedno znaczące repozytorium, znajdujące się pod Komorą 25, zawierało różnorodne artefakty datowane na około 650 p.n.e. Co ciekawe, miejsce to było używane nawet po zniszczeniu Jerozolimy w 587/6 p.n.e. To właśnie tutaj odkryto dwa srebrne zwoje, nazwane KH1 i KH2. Napisane w paleohebrajskich znakach, te zwoje początkowo datowano na późny VII/wczesny VI wiek p.n.e. Jednak zaawansowane techniki ponownego badania później potwierdziły, że pochodzą one sprzed zniszczenia Jerozolimy przez Babilończyków w 586/7 p.n.e.
Zwoje te są niezwykle ważne z kilku powodów. Oferują bezcenne wglądy w rozwój alfabetu hebrajskiego i starożytne praktyki religijne. Dla biblistów artefakty te są kluczowe, rzucając światło na ówczesne wierzenia i praktyki. Błogosławieństwo Kapłańskie zapisane na zwojach dostarcza rzadkiego wglądu w starożytne hebrajskie wyrażenia religijne i wczesne tradycje tekstowe.