Turkmenian kulan

Turkmeński kułan, znany również jako turkmeński osioł lub turkmeński onager, jest fascynującym podgatunkiem onagera pochodzącym z Azji Środkowej. Niestety, w 2016 roku został uznany za gatunek zagrożony z powodu znacznego spadku populacji. Mimo to trwają intensywne wysiłki mające na celu reintrodukcję tego niezwykłego zwierzęcia do takich krajów jak Kazachstan, Uzbekistan, Ukraina i Izrael.

Turkmeński kułan wyróżnia się jako jeden z największych podgatunków onagera. Charakteryzuje się jasnobrązową sierścią, ciemnym pasem biegnącym wzdłuż kręgosłupa oraz uderzającymi białymi plamami. Zwierzęta te zamieszkują delty rzek, pustynie, stepy oraz tereny trawiaste Azji Środkowej.

Jako roślinożercy, turkmeńskie kułany żywią się głównie roślinnością i zazwyczaj tworzą małe stada. Stadom przewodzi ogier, który chroni grupę i kopuluje z samicami. Niestety, kułany są zagrożone przez kłusownictwo, utratę siedlisk oraz drapieżnictwo ze strony różnych drapieżników.

Działania na rzecz ochrony turkmeńskiego kułana mają długą historię, sięgającą początków XX wieku. Związek Radziecki wprowadził środki ochronne, a różne projekty reintrodukcji oraz programy hodowli w niewoli zostały uruchomione w różnych regionach. Choć gatunek ten doświadczył lokalnych wymarć, istnieją obiecujące oznaki odbudowy w niektórych obszarach.

Turkmeński kułan jest spokrewniony z innymi podgatunkami onagera, w tym z mongolskim dzikim osłem, perskim onagerem, indyjskim dzikim osłem oraz wymarłym syryjskim dzikim osłem. Jest również częścią międzynarodowych programów hodowlanych mających na celu zapewnienie jego przetrwania i pomoc temu niesamowitemu zwierzęciu w odbiciu się od krawędzi wyginięcia.