Karakara czarnobrzucha

Karacara czubata południowa, częściej znana jako południowa karakara, carancho lub carcará, to wyjątkowy ptak drapieżny z rodziny sokołowatych (Falconidae). Można go spotkać w centralnej i południowej części Ameryki Południowej. Wcześniej klasyfikowane jako rodzaj Polyborus, obecnie uznaje się je za odrębny gatunek.

Z rozpiętością skrzydeł wynoszącą od 120 do 132 cm i wagą od 0,9 do 1,6 kg, te ptaki robią imponujące wrażenie. Ich ciemnobrązowe upierzenie, ozdobione białawo-bufowymi plamami, sprawia, że są łatwo rozpoznawalne.

Pod względem zachowania południowa karakara czubata jest prawdziwym oportunistą. Nie są wybredne; głównie żywią się padliną, ale to nie wszystko — są znane z wykradania jedzenia innym ptakom, plądrowania gniazd, a nawet polowania na żywą zdobycz, gdy nadarzy się okazja. Sezon lęgowy przypada na wiosnę i lato na półkuli południowej, a gniazda zazwyczaj budowane są na szczytach drzew lub czasami na ziemi. Zazwyczaj składają około dwóch jaj na jedno zniesienie.

Te ptaki mają szeroki zasięg, od południowego krańca Ziemi Ognistej aż po region rzeki Amazonki i południowe Peru. Istnieje również oddzielna populacja na Falklandach. Unikają terenów górzystych i gęstych lasów, preferując otwarte lub półotwarte przestrzenie w pobliżu wody lub osiedli ludzkich.