Hodgson's bat

Nietoperz Hodgsona, znany również jako nietoperz miedzianoskrzydły, to fascynujący gatunek z rodziny mroczkowatych, należący do rodzaju Myotis. Te wyjątkowe nietoperze można spotkać w górskich lasach Azji Środkowej, Południowo-Wschodniej i Wschodniej, od Afganistanu po japońską wyspę Tsushima. Są stosunkowo małe, mierzą około 5 centymetrów długości, i łatwo je rozpoznać po charakterystycznym żółtawym futerku, które wyróżnia je spośród innych nietoperzy.

Dorosłe nietoperze Hodgsona zazwyczaj osiągają długość ciała (bez ogona) od 4,3 do 5,7 centymetra, a ich ogony mają od 3,6 do 5,6 centymetra. Przedramiona mają długość od 4,3 do 5,2 centymetra, a ich masa wynosi około 15 gramów. Żółtawy odcień futra stanowi charakterystyczną cechę tych nietoperzy.

Rozsiedlone na szerokim obszarze geograficznym, nietoperze Hodgsona są rodzimymi mieszkańcami regionów takich jak Afganistan, Bangladesz, Indie, Nepal, Chiny, Tajwan, Korea, Indonezja i Filipiny. Zamieszkują głównie lasy górzyste i nizinne, przebywając często w miejscach takich jak jaskinie, drzewa, a nawet budynki.

Nietoperze Hodgsona są owadożerne i polegają na echolokacji, aby polować na owady podczas lotu. Okres rozrodczy tych nietoperzy przypada zazwyczaj na miesiące od marca do maja. W tym czasie samice tworzą kolonie macierzyńskie w podziemnych miejscach i rodzą młode w maju i czerwcu. Młode początkowo pozostają w kryjówce, stopniowo ucząc się latać w miarę rozwoju. Nietoperze te hibernują w jaskiniach od połowy sierpnia do początku października.

Pomimo szerokiego zasięgu, nietoperze Hodgsona nie są bardzo liczne. Trend populacyjny jest do pewnego stopnia niepewny, ale dzięki zdolności adaptacji i braku znaczących zagrożeń, są obecnie klasyfikowane jako gatunek bliski zagrożenia (NT) przez Czerwoną Listę Gatunków Zagrożonych IUCN.