Legwan zielony

Zielona iguana, znana również jako iguana amerykańska, to duża, głównie roślinożerna jaszczurka, której zasięg występowania obejmuje tereny od południowej Brazylii po Meksyk. Można również spotkać zdziczałe populacje w miejscach takich jak Portoryko, Floryda, Hawaje i Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych. Ludzie często trzymają je jako zwierzęta domowe ze względu na spokojny charakter i jaskrawe ubarwienie, ale wymagają one dużo opieki, w tym odpowiedniej przestrzeni, oświetlenia i ciepła.

Pierwszy raz opisana przez Karola Linneusza w 1758 roku, zielona iguana była intensywnie badana przez naukowców. Choć kiedyś sądzono, że istnieją jej podgatunki, obecnie uznaje się je za regionalne odmiany. Badania DNA sugerują, że te iguany prawdopodobnie zaczęły swoją wędrówkę w Ameryce Południowej i rozprzestrzeniły się do Ameryki Środkowej oraz Karaibów. Nazwa "iguana" pochodzi od słowa "iwana" z języka Taíno.

Zielone iguany są aktywne w ciągu dnia, uwielbiają się wspinać i są doskonałymi pływakami. Potrafią również kopać nory i mają specjalne przystosowania, które pomagają im zarządzać dietą składającą się głównie z roślin. Fizycznie charakteryzują się ostrymi zębami, kolcami wzdłuż grzbietu oraz podgardlem (fałdą skóry pod brodą) wykorzystywanym do regulacji temperatury i komunikacji. Mają doskonały wzrok oraz "trzecie oko" na głowie, znane jako oko ciemieniowe.

Samce zielonych iguan mają pory udowe i wykazują dominujące zachowania, zwłaszcza w okresie godowym. Samice składają jaja raz w roku i nie opiekują się nimi po złożeniu. Młode iguany na początku pozostają w grupach rodzinnych, gdzie samce chronią samice.

Kiedy są zagrożone lub wchodzą w interakcje społeczne, zielone iguany używają różnych zachowań wizualnych. Głównie żywią się roślinami i potrzebują odpowiedniego bilansu minerałów w diecie. Opieka nad nimi w niewoli może być trudna, ponieważ wymagają odpowiedniego oświetlenia, temperatury i diety, aby utrzymać zdrowie.

Zielone iguany są uważane za inwazyjne w wielu obszarach, wpływając na lokalne ekosystemy i czasami na zdrowie ludzi. Działania na rzecz ochrony koncentrują się na regulacji handlu i ochronie ich naturalnych siedlisk. Te iguany mają znaczenie kulturowe w starożytnej sztuce i były źródłem pożywienia w Ameryce Środkowej i Południowej przez tysiące lat.